dikiş nakış - marjane satrapi

satrapi, persepolis tekinden farklı, daha öznel
bir bakış açısıyla, başka bir iran anlatıyor.
böylesi sıkı bir rejim altında yaşayan kadınların,
semaver başı "çok özel" hatta "kırmızı noktalı"
sohbetlerini ve deneyimlerini paylaşmak için
bir bardak sıcak çay eşliğinde okunması
şiddetle tavsiye edilir.
bu kitapta, özellikle öğlen yemeklerinin sonrasında evde
semaverden sorumlu genç kız olan çizgi marjane,
anneannesi ve diğer kadınların cinsellikle ilgili sohbetlerine
tanık oluyoruz. iran özelinde bizim gibi toplumlardaki kadın
erkek ilişkilerini "yemekler biter, erkekler koltuklara yayılır.
kadınlar mutfağa koşar" biçiminde özetleyen satrapi, çay faslına
geçildiğinde farklı hı«ii n 'paradigmayı' anlatmış. dikiş nakış,
kadınların başkahraman olduğu 'kadın kadına' bir sohbet
aslında. bu sohbet esnasında her kadın geçmişte yaşadığı
bir aşkın burukluğunu aktarırken arka planda
iran devrimini. üçüncü dünyalılığı, tabuları,
kimlik sıkıntılarını görüyoruz yine.
... satrapi'yi okurken -izlerken demeliyim belki de-
cizgilerinin gücüne hayran olmamak elde değil.
ancak kullandığı tonun en az desenleri kadar önemli olduğunu
da teslim etmek şart. anlattığı ve tartıştığı konuların ağırlığı
ortada. satrapi'nin izlediği taktiğin vuruculuğu bu ağır
konuları aynı ağırlıkla tartışmamasından kaynaklı.