-
Senin o ağzın neler diyor??
*tanım koyalım da silinmesin.
Tanım: büyük vicdan muhasebeleri sonucu yapılabilecek bir davranıştır. -
zamanında benimsediği dinin doğruluğuna artık inanmamaktır
islami açıdan bakacak olursak bunu yapan insan, pek tabii cehennemliktir. bunun yanında öldürülmesi gerektiği görüşünü kabul eden önemli bir kısım da vardır, ki işin aslı da zaten böyledir.
ama burada önemli bir sıkıntı var.
bir dindarı düşünelim örneğin, gerçekten dinine bağlı.
ve bir kitap okuyor. bu kitap dininin doğru olmadığını iddia eden bir kitap ve ikna edici.
kitabı okuyan dindar da bu iddialara cevap veremiyor ve ikna oluyor. böylece inancı sarsılıyor.
belki zamanla tamamen dinden çıkıyor.
şimdi,
ikna olmak kişinin elinde olan bir durum değildir. (aslında zaten inanıyor olması gibi)
ve insan ikna olma yeteneğine sahiptir, böyle olmasa o dine hiç inanmayacaktı. ayrıca yine insan, sabit bir fikri korumaktansa dinamik bir zihin olmaya daha çok meyillidir. zaten bu sabit olmama ve sürekli değişim insanın doğasıdır ve engellenmesi mümkün de değildir.
bu yüzden bu tür kitaplar (ve aslında işbu yazı) yasaklatılır ya da okunması kötü görülür. çünkü bunların gerçekten etkileme potansiyeli yüksektir. bu topa hiç girmemek "zihinleri bulandırmamak için" bu kitaplar şeytan olarak görülür.
ve böylece insan sonsuz azaptan kurtulur. -
her insanın istediği şeye inanma hakkı olduğu gibi inanmama hakkı da vardır.
dün birkaç arkadaşla konuşurken, tanrının varlığını kanıtlamak yerine bilime bok atıp, karbonun varlığını kanıtla demelerinin ardından bol bol kahkaha attığım, cevap veremedikleri her soruya allah yaptı, allah sırrı demeleri ile beni ciddi anlamda korkutmuş ve insanların cevap veremedikleri her soruya ilahi boyutu yüzyıllar boyunca dayattığını göstermiştir. binlerce dinin sebebinin insanların aptallığı olması oldukça komik iken, dinden çıkan (oyundan çıkmak gibi bir şey galiba) kişinin dışlanması, dövülmesi hatta ve hatta öldürülmesi mubah olan dinler söz konusu iken, çok sık cesaret edip de ben inanmıyom yea dememeniz gerekir. aman dikkat recm ederler. -
din bir dernek yahut topluluk değildir ki girip çıkılsın. kişilerin dine girmeleri (islam için konuşuyorum) arapça anlamını bilmediği birtakım sihirli sözcükleri (kelime-i şehadet) tekrarlamak ile olmadığı gibi ben çıktım deme ile de çıkılmaz. islam'ın künhünde var olan evrensel ilkeler vardır. teolojik, teorik düşünceleriniz ne olursa olsun siz eğer bu ilkelere sahipseniz ve bu ilkelere göre yaşıyorsanız (sevgi, merhamet, kul hakkı yememek, harama el uzatmamak, yaratıcı ile arana aracılar koymamak vb.) siz farkında olsanız da olmasanız da islam sınırları içinde yer alırsınız ve yaratıcı katında müslüman muamelesi görürsünüz. zahiren inkâr etmeniz bu hakikâti değiştirmez.
yahut zahirde her türlü inanç esaslarına sahip olsanız bile (7/24 allah diye gezseniz, namazdan alnınız nasır tutsa, orucu hiç kaçırmasanız vb.) islam'ın evrensel ilkelerine zıt bir yaşam sürüyorsanız kendinizi müslüman olarak tanımlasanız bile yaratıcı katında müslüman muamelesi görmezsiniz.
not: bu satırları yıllardır yaptığım kur'an araştırmalarımdan elde ettiğim sonuçlara göre yazıyorum. -
herhangi bir dine mensup olup daha sonra size göre saçma gelen bazı inançlarından ötürü, o dinin buyruklarını yerine getirmeyip, din alimlerinin veya dine mensup sosyal çevrenizin size söylediğidir. -
eğer herkesi büyük bir yalana inandırmak istiyorsan onu gerçeklerin arasına sıkıştırırsın, dinlerin ve kitapların özeti budur aslında. geçmişte işine yarayan şeyleri kucaklarsın, başa gelen tüm "kötü" şeyleri inanılanın gazabı olarak algılatırsın, inanılanın istemediği bir şeyi yaptığında algıda seçicilikle kötüyü bekler ve kötüyü farkedersin sadece. inanılanın istediği kişi olunca da tersi olur, güzeli görür, iyi olarak yaşamanin karşılığını alırsın.
dinden çıkmak özgürlüktür, fakat özgürlük herkesin istediği bir şey değildir , bebekliğinden itibaren bilinçaltına işlenen zincirlerden kurtulmak kolay değildir. din, özgürlük önüne kalın duvarlar çeker ve o duvarı aşmak günahtan korkudur, fakat o duvarları yıkmak devrimdir. herşeyi tekrar yerine düzgün olarak koymak çok zaman alacaktır, farkındalık önemlidir, insanın sınırlarını bilmek, bilmediğinden korkmamak egosuz bir bünye gerektirir, psikolojiye de girmek gerekir. güzeli bulmak, dünyayı sevmek, insanlara yardım etmek için dine ihtiyaç yok,
kitlelein duygularını kontrol etmek için ortaya bir din çıkarıp emrettiğini yap, emretmediğini yapma dersen, kitlelere ihtiyaç duyan bütün muktedirler ona istediği gibi yön verir. -
islam dinine göre islam dininden çıkan mürteddir. -
din kavramını yorumlayış biçimiyle alakalıdır. dinin gelenekler bütünü olduğunu kavramış bünyelerce^:maalesef belirtmek zorundayım müslüman olarak söylüyorum^ çok da şeyedilmemesi gereken sorundur.
şöyleki;
misal satranç oynandığında, bir kanaat önderinin kendi mezhebini itikadi veya fıkhi olarak yorumlayıp, hadislerden kaynak gösterip, kendi dünyaya bakış açısıyla beraber harmanlayıp önümüze günah/mekruh olarak sunması tamamen zahiri bir tutumdur. artırıyorum materyalisttir. hiçbir idealist kaygı gütmeden, rasyonel temel olmadan, çeşitli fallacyler yaparak önümüze konmuş bir ge-le-nek-tir. bu geleneğin çağa uygun olup olmaması, olup olmamasının gerekliliği, a takımına seslenip b takımını sinirlendirmesi önemli değildir. biz tüm bunlara gelenek diyoruz.
dinden çıkmak çoğunluğun anladığı manayla yanlıştır fakat dinin yorumlanış biçimi iyi kavrandığı taktirde sadece bir dalkavuğun kendi dünya görüşünün size empoze etmeye çalıştığı versiyonundan çıkarsınız. itikadi bir itizal yaşamazsınız. yaşatamazlar da zaten. sözün özü versiyonu güncellemek de elimizde internet kablosunu çıkarıp koca bir tabula rasayla hayatımıza devam etmekte. -
önce dine girmeyi gerektiren eylem. insan doğduğunda dinsizdir sonra herkes eninde sonunda fenerbahçeli olacaktır. şaka lan şaka eskişehirspor nickimizde olsa da neyse konuyu sapturmayalım.
şimdi ben fetö ya da pkk terör örgütünden çıkabilir miyim. hayır neden hiç girmedim ki. neden gireyim beynim yıkanmış olsa girmiş olurdum istemsizce. sonra okusam düşünsem bu bataktan saçmalıktan çıkardım. insan girmediği boktan çıkamaz. -
gerçekten dindar, muhafazakar bir ailede yetişmişseniz kolay olmayacaktır. kafanızda yıllar yılı yerleşmiş şemaları yıkmak, putlaşmış düşünceleri yerle bir etmek hiç kolay değildir, onlarca kitap, belgesel ve sorgulama krizi sonrasında bir gün bir an bunu fark edersiniz. "evet, ben hiçbir dine ait değilim."
her kayıp gibi bunda da şok, inkar, kızgınlık, pazarlık, depresyon, kabullenme aşamaları yaşanır. evet, ben hiçbir dine ait değilim, dediğiniz o aydınlanma anı kabullenmeye denk gelir, artık içiniz rahattır, öfke dolu, kibirli, cezalandırıcı, çok fazla insan olan o tanrı yerine vicdanınız vardır.