ihtiyaç olduğu doğrudur. ama ihtiyaçların yeri ve zamanı vardır. bundan 100 sene önce deve önemli bir ihtiyaçken, bugün değildir.

dinler, elbette bir ihtiyacın ürünüdür; doğanın işleyişini bilmeyen, bilgi düzeyi yeterli olmayan insan doğa olaylarını tanrılara bağlar. bu, günümüz çocuklarında da kısmen görülür. insan, en kolay açıklamaya yönelir ve (örneğin) tanrının terlediğini, bu terin akması ile yağmur oluştuğunu düşünür.

fakat insanlık, o çocukluk günlerini geçmiştir. artık suyun yapısını, buharlaşma, kaynama, yoğuşma gibi olayları, kar, dolu, yağmur ve kırağının sebeplerini biliyoruz.

ve bunları öğrenmek bize dünyayı değiştirme, dünya üzerinde etken olma şansı veriyor.

bugün kimse dinlerin açıklamaları ile tatmin olmıuyorsa, güneş tutulmasından korkmuyor, "gece ve gündüz" denen varlıklar olmadığını biliyorsa, din ihtiyaç olmaktan çıkmıştır.

bugün genetik dolayısıyla insanın tek bir noktadan çoğalmadığını, birden fazla türün karışımı ile oluştuğunu bilen, çeşitliliğin sebebini anlayan kimse, adem ve havva kıssalarını dinlemek istemiyor.

bugün hastalık karşısında mantıklı insan muska yazdırıp koyun kanı akıtmak veya bakire kız öldürmek istemiyor, bunun yerine modern teşhis ve tedavi tekniklerinden yararlanıyor.

bugün kimse, dünyanın altı bin yaşında olduğu masallarını dinlemek istemiyor; on bin yıllık yerleşimler, milyon yıllık fosiller evrenin dini kitapları yazanın hayal edemeyeceği kadar muhteşem olduğunu gösteriyor.

bugün kimse, sorgusuz sualsiz kadınları ikinci sınıf insan yerine koymak istemiyor. biliyoruz ki kadın ve erkek aynı işi yapabilir, aynı ahlakı taşıyabilir ve toplumun gelişimi için omuz omuza yüüryebilir.

daha örnekler çoğaltılabilir. ama kimse ne dini hukuku, ne dini müziği, ne dini yaşantıyı, ne dini sosyolojiyi, ne dinlerin iddia ettiği teknikleri kullanmak istemiyor.

isteyen varsa elbette yapabilir; ama toplum olarak saçma sapan fikirlerle bilim ve tekniğin önünü kesmenin acısını fazlasıyla yaşadık. yaşamaya da devam ediyoruz.

yok sünnet diye deveyle seyahat etmek isteyen varsa, buyursun sürsün.

ama geçmişin ihtiyaçlarını karşılamak üzere kurgulanmış toplumsal normları bügün uygularsanız, sadece komik olursunuz. isterseniz kansere çare aramak yerine dua edin, bakalım kim daha başarılı olacak...

evet din ihtiyaçdır, ama ihtiyaç olduğu dönem geride kalmıştır.

isteyen geçmişin ihtiyaçları ile uğraşmaya devam eder, isteyen geleceğin ihtiyaçlarını karşılamak üzere çalışır. tercih sizin!