ilk kez dinledim. elimden, ayağımdan çekildi bütün gücüm. bizim acımızı bize böylesine anlatan olmuş muydu daha önce, bilmiyorum. sadece seçimden seçime "barış"ı hatırlayan politikacılarımızın kaybetse de, kazansa da bombalar yağdıran, yasaklar koyan, boynumuza kement vuran, başımıza mezar taşları koyan politikalarını daha evvel hiçbir ses böyle anlatmamıştı bize.

şükrü erbaş'ı daha fazla tanımam gerektiğini anlattı esasen. bizi şiir, bizi muhabbet kurtaracak.

"bunca kanın helalini kim kime nasıl öder
mezar taşlarıyla barış olur mu?"