1. kendisini bırakalı 1 yıl olmasina çok az zaman kaldı. ekmeğin sadece alışkanlik oldugunu 1 ay gecmeden anlayamiyorsunuz, fakat yine de sizi ceken bir tarafı var her türlu hamurun, yaklaşık 6 ay sonra simit gibi sevdiginiz bir hamurisini yemek iyi de olsa alışmadigınızı farkedebiliyorsunuz. 10 ay geçince bazen agziniza hamur tatlısi, bi parca börek, bi lokma eekmek atiyorsunuz umursamiyorsunuz, bu arada "ya alısırsam" tereddütleri de beyninizi yiyyor, ama siradan bir tat haline geldigi icin, yenmediginde bir eksiklik yaratmiyor.

    1 yila yaklasırkenki deneyimimi aktarirsam bu benim ilk diyetimdi ve mide barsak sisteminin insan psikolojisinde ne kadar etkili oldugunu bu yil ogrendim. artik fazla yiyemiyorum, ekmek aklima dahi gelmiyor, istedigim bir seyden tikabasa yemesem de keyf aliyorum, yemek hayatin en onemli seyi olmaktan cıkiyor, yemesem de olur'a geciyorsunuz ve bu büyük bir güç.

    ha bu arada 92 kilodan 73 kiloya düstüm.
  2. temel en ucuz gıdalardan. tahıllardan yapılır. hiç yememekle çok yemek aynı derece kötüdür. hiç yemediginde pek çok vitaminden mahsur kalırsın. çok yediğinde şişmanlar aptallasirsin.
  3. en sağlıklısı tam buğday ekmeğidir.

    buğdayın tamamının öğütülmesi ile elde edilen tam buğday unundan üretilir, dolayısıyla beyaz unun aksine buğdayın en değerli ve sağlıklı kısımları olan kepek ve ruşeymi de içerdiği için çok daha sağlıklıdır. daha yüksek lif ihtiva eder ve besin değeri işlenmiş undan yapılan ekmeklere oranla daha yüksektir.