1. Konusu sıkıcı olsa da özellikle başrol oyunculuklarının ortalama üstü performansı ile keyif veren bir oyundu. Merkezde insan hayatının değerine ve idam cezası karşıtlına vurgu yapıldı. Konu daha çok bir ailenin dramı üzerinden işlendi, anlatıcımı sürükleyiciydi.

    Bazı eksiklikler de yok değil; başlangıçta olayın mahkum üzerinden işleneceği hissi verilmesi nedeniyle sonrasında aile dramına geçişe adapte olamadık. En baştan bunun vurgulanması gerekiyordu. Sahne geçişlerinin zorluğu bizi yordu. 5 dakikada bir masa koltuk taşıyıp durdu çocuklar. Daha farklı bir düzenle çıkabilirlerdi, sonuçta daha önce döner sahneler gördük. Örneğin koltuktur ters çevirince bar oluverir gibi. Oyunda sigara içiliyor olması önceden haber verilse nazik olabilirdi.

    Yine de ortalama üstü bir oyundu vakti olan seyretmeli.


    link: http://www.devtiyatro.gov.tr/programlar-sehirler-istanbul-detay-bolum_konu-ellerimin-arasindaki-hayat5.html
    abi
  2. suç nedir? ceza nedir? öldürmek nedir? tüm bunların nesnesi ya da öznesi ‘insan’ nedir?
    ‘’kanunlar ülkelere göre değişir, fakat insan karakteri her yerde insan karakteridir.’’ der peter ustinov. belki de bu yüzden tutunamayacağımız bir konuyla karşı karşıya bırakır bizi: martovsky adında bir genç, tecavüz suçundan ölüm cezasına çarptırılır ve hikaye başlar… (tanıtım yazısından)
  3. bu hafta içi biletini aldığım cevahirde seyredeceğim oyun. (bkz: eğer bu bir film olsaydı) kadar sıkıcı olamaz heraldee.
  4. hukuku eleştiren ve sıkıcı olmayan nitelikli bir oyun.