açılın, elma şekerci geldi... çocukken sattım ben bundan, dokuz yaşımda iken, böyle kafamın üstünde, teneke bir sini içinde hem de, sokak sokak dolaşarak...

kendimiz hazırlamıyorduk yalnız, iskenderun esentepe'de bir ev vardı, sokağa bakan korkuluklu penceresinin önünde sıraya girip, uzatıyorduk parayı ve siniyi, doldurup veriyorlardı... dolana dolana satıyorduk biz de, bitince gene gelip giriyorduk sıraya...

zengin olamadık yalnız, çok para yok o işte...