-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.00)
"yere uzanıyor, yıldızlara bakıyoruz. bu yıldızların birinde çok eski bir hasreti yaşayabiliriz diyorum. biz yüzyıllardır orada, o hikayedeydik diyorsun. bir yudum daha alıyorum içkimden. alkolün damarlarımda dolaşmasından, bedenimi kaçınılmaz bir biçimde uyuşturmasından mı bu hayale yolculuğum, seninle bu yıllanmış hikayeyi bir kez daha düşünebiliyor olmamdan mı bilemiyorum. ama dalgalar o hikayede, o eski romanlarda da böylesine etkileyiciydi sanırım. uzun, çok uzun bir geceye hazırlanabileceğimizi düşünüyorum öyle olunca da, güneşin doğuşunu biraz da bu yüzden kaçırmamalıyız, hiç olmazsa bu kez kaçırmamalı, buruk bir sevinçle de olsa karşılamalıyız diyorum. susuyorum, o yıldıza kayıyor gibi oluyorsun durup dururken. işte o anda yeniden başlıyor hikayemiz." bu hikaye bir arayışı dile getirir. anlatıcı, kahramanlarının iç dünyasında ve yaşadığı şehrin en gizli köşelerinde, ulaşamadığı bir sevgilinin izini sürer. aşkın tarihi, hikayesinde gizlidir. soru da ister istemez kendisini bir kez daha dayatır: en güzel aşk yaşanamayan, en dokunulmamış, hayallerle beslenen aşk mıdır yoksa?.. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
!---- spoiler ----!
intiharın dayanılmaz çekiciliğini, yerleşik ahlak kurallarının güvenilmezliğini, geleneklerle gizlenmek istenen ikiyüzlülükleri, ölmeden önce mutlaka bir adam öldürmeyi, gece yolculuklarını, tren garlarını, motellerin bitmek tükenmek bilmeyen yalnızlıklarını, sevdiğim roman kahramanlarından biriyle yeni bir romanın, kendi romanımın yolculuğuna çıkmayı ya da bir tümceyi hiç bitirmemeyi, zamanın akışı içinde, bir metni durmaksızın değiştirmeyi, bir küçük sevincin izini, tanımlanması güç bir umut adına biraz da tedirginlikle sürmeyi ilk kez ne zaman düşündüğümü hatırlayamıyorum şimdi. aradan uzun, çok uzun yılların geçtiğini yeniden söyleme durumumda olası birçok dostu değişik biçimlerde etkileyebileceğimi biliyorum aslında. bir küçük kapı aralığına, bir küçük umutla bir kez daha ilerlenebilir ne de olsa buna benzer sözcüklerle...
!---- spoiler ----!
mario levi'nin şahsına münhasır anlatım zenginliğini ve kelimelerin ruhlarıyla oynayışını, depresifliğini seviyorum belki de. kendimi, başkasını, başkalarını, bir boyacı çocuğu, bir celladı, bir ruh hastasını, gökyüzünü, denizleri, aşkı, hastalığı, kaybedişi görebildiğim en iyi yazarlardandır kendileri.