-
ehven-i şer olduğu için değil, çocuğun gelişimi açısından sakıncasız olduğu için onaylanmalıdır. çocuk yararını öncelemek gerekir. bu konunun enine boyuna incelenmesi neden rahatsız ediyor sizleri anlamak güç. iki yetişkin insan ne yaparsa yapsın fakat buradaki tartışma konusu farklı. -
başıma bir şey gelmeyecekse reddettiğim haktır. nedenlerine gelmeden önce kesinlikle homofobik bir insan olmadığımı belirtmek isterim. homoseksüel insanlarında toplumda, tıpkı heteroseksüel bireyler gibi 'ahlak kuralları' içerisinde yaşaması gerektiğine inanan bir insanım.
bu hakkı reddetme gerekçeme gelecek olursak şöyle açıklayayım: homoseksüellik "doğal"(doğanın özünde olan) bir cinsel tercih olmadığından ve bir takım genetik veyahut psikolojik nedenlerden ötürü ortaya çıkmasından dolayı, bu tür ilişkileri gayet normelmiş gibi görmem ve topluma bu şekilde empoze etmenize müsade etmem mümkün değildir. tabi ki bu demek değil ki homoseksüel bireylere karşı düşmanım. asla, ben insanı insan olduğu için seven bir bireyim. fakat heteroseksüel bekar bir birey 'bile' çocuk sahibi olmaktan mahrum bırakılıyorken (geçekli sebepleri tabiki var) homoseksüel bireylerin bu tür talepleri komik geliyor açıkçası.
toparlayacak olursak; seks ve aşk dediğimiz olgular insanın neslini devam ettirmesi için oluşan/yaratılan kavramlardır. homoseksüel bir bireyin evlat sahibi olması, edindikleri çocuklardaki hayat algısını kökten değiştirebilir. böylesine hassas bir konuda hak talep etmek kusura bakmayın ama sapkınlıktır. -
ilk olarak söylenmesi gerekenin cinselliğin bir tercih değil, yönelim olduğudur. iki anne yahut iki baba da aynı şekilde bir aile huzurunu verir ve emin olun ki öğretecekleri ilk unsur da cinsel yönelim değil, çevreden gördükleri zulümün aynısını başka insanlara gösteren gaddar bir insan olmaması gerektiği olacaktır. ve hayır, eşcinsel olan insanların böyle olmasının nedeni psikolojik bir sorun ya da hastalık değildir. bulaşıcı bir hastalık hiç değildir. çocuğun yetişebileceği en iyi aile ortamında yetişeceğine inanıyorum. onun psikolojisini bozacak tek faktör ise hiç şüphesiz ailesinin onu dışarıdayken koruyamadağı bir zamanda karşılacağı homofobikler olacaktır. -
tabiki olmalıdır. bu konuya sadece türkiye üzerinden bakmak yanlış. sağolsun güzel ülkemiz dünyanın 200 yıl falan gerisinde olduğu için buradaki gelenekçi zihniyetten herhangi bir yenilik, anlayış veya hoşgörü beklemek imkansız. zaten eşcinseller de türkiye'de yaşamaya can atmıyorlar. çok da iyi yapıyorlar.
çocuğun psikolojisinin etkilenmesine gelecek olursak - bu konuda uzman olan youserlar varsa aydınlatırlarsa sevinirim- bir çocuğun psikolojisini etkileyecek şeyin göreceği şiddet, sevgisizlik, anlayışsızlık olduğunu düşünüyorum. dolayısıyla, sevgi, anlayış, hoşgörü ve güven gibi nadir ama güzel özellikler konusunda eşcinseller birkaç adım önde olduğundan herhangi bir sorun yaşamaları söz konusu olmayacaktır. kaldı ki, asıl saydığım tüm kötü davranışların neredeyse tamamı "normal" olarak adlandırılan türk ailelerinde mevcut olduğundan asıl endişelenmemiz gereken şey ülkemizdeki sevgisiz büyüyen çocuklar maalesef.
dünya değişti, değişiyor ve değişmeye devam edecek. siz de artık eskide kalmış bakış açılarından kurtulun. dünyada artık sevgi, anlayış, hoşgörü daha ön planda. aileler de çocuklarını tek bir cinsiyet özelliklerine bağlı olarak yetiştirmiyorlar. erkek çocuk pembe kıyafet mi giymek istiyor giyiyor. kız çocuğu erkek çocuğu gibi mi giyinmek istiyor giyiyor. aileler çocuklarını nasıl yaşamayı seçerlerse seçsinler arkalarında olacaklarını belirterek büyütüyorlar. ailesinden destek gören çocuk hayatta daha sağlam duruş sergiliyor. ayrıca, çocuklarınıza doğru bir şekilde anlattığınız sürece anlamayacakları hiçbir şey de yok. asıl değiştirilmesi gereken insanların başkaları hakkındaki bu karar verme, başkalarının hayatına burnunu sokma istekleri. kadınlar hakkında erkeklerin, eşcinsellerin hayatları ile ilgili heteroseksüellerin söz söyleme ya da karar verme hakları yok. siz eşcinsel değilsiniz diye doğru olanın sizin yaptığınız olduğunu düşünüp eşcinsellerin hayatlarındaki belki de en önemli şeylerden birinden mahrum olmasını istiyorsunuz. bu bakış açısıyla ötekileştirilmeyecek insan yok. sarı öküz hikayesindeki gibi çoğunluğa göre "farklı" olana sahip çıkılmadığı sürece kaybeden insanlık olacak. günün birinde siz de azınlık siz de farklı olabilirsiniz unutmayın. -
heteroseksüel ebeveynlere sahip homoseksüel çocukların yaşadığı cinsel kimlik bunalımını homoseksüel ebeveynlere sahip heteroseksüel çocukların da yaşayabilme olasılığını ortaya çıkarır. -
açıkçası tam bir fikre sahip değilim.bir yandan yaşayan her bireyin farklılığı ne olursa olsun diğer tüm bireylerin haklarına sahip olması gerektiğini düşünürüm ancak iş çocuk yetiştirmek olunca bence uzman görüşlerini bilmek şart oluyor değerlendirme için.
bir uzman bu hakkı isteyen eşcinsel birinin bir çocuğa gerçek manada anne şefkati verebileceği konusunda görüş bildirirse bence sakıncası yok . çocuğun cinsel yönelimini nasıl etkiler sorusundan önce gerçekten o anne şefkatini verebilir mi bence asıl soru bu.
lütfen kimse doğurduğu çocuğu tuvalette bırakan anneler,yok efendim sapık babalar dan daha iyidir gibi saçma örneklerle değerlendirmesin olayı. eminim hiç kimse o tipteki bir anne veya babanın yanında bir çocuğun yetişmesi fikrini savunmaz. -
insanların başkaları hakkında karar vermesi eleştirilirken, eşcinsellerin çocuk adına karar vermesine hiç değinilmemesine hayret ettiğim başlık. eşcinseller istediğini yapabilir fakat yaptığı şeyler doğrudan üçüncü bir kişiyi dahası bir çocuğu etkiliyorken özgürlük naraları atmak ne derece doğru? bu hakkı savunanların tabii ki olmalıdır dedikten sonra, bu konuda gerçeği öğrenme isteğinden şüphe duyuyorum. -
her heteroseksüel çift çocuk yaparken çocuğa sorduğu için eşcinseller bakımından ayrım yapılan başlık. çocuklar zaten bencilliğin ürünü. canın istediğin için dünyaya getirdiğin yaşamak zorunda bıraktığın bir birey. ben eşcinsellerin farklılıkları yüzünden ayrım görmesine karşıyım. her evli çift çocuk yapmak için ıq testinden, psikolojik testten geçsin o zaman ben de bunu istiyorum. -
yok artık lebron james dediğim başlık. birşeyden de geri kalsınlar arkadaşım. eşcinsellik yönelim veya tercih değildir. hastalıktır, marazdır, patolojidir. asla yadırgamam veya hor görmem. benim için tedavi olmaları gereken insanlardır. bir şizofreni bipoları "ayol bunu da böyle kabul edelim onu da allah öyle yaratmış" niye demiyoruz? bir psikopatın evlat edinme hakları ne olacak? hetero çiftler bile çocuk edinmek istediklerinde zilyon tane teste tabi tutuluyorlar haberin var mı senin? ee o zaman cinsel davranış "bozukluğu" olan adamlara/ kadınlara nasıl çocuk verelim? "ama beyefendi hetero ailelerden de homo çocuk yetişiyo hem de öz" diyemezsiniz. bir çocuğun annesi kanserden ölebilir ama kanser tanılı, iki sene ömrü kalan kadına evlatlık çocuk veremiyoruz aşkım. entelektüel olacağız diye sapla samanı karıştırmayın. özgürlük bu değil. eşitlik hiç değil. ne diyecek çocuk veli toplantısına arkadaşlarına? bu babam kemal, bu annem harun mu diyecek? ha bak homofobik falan değilim. hemen froydlar çıkıp aranızdan "bu kadar sert homofobi gay'lik belirtisi" falan demeye kalkmasın. sizin güttüğünüz koyun kadar benim dürttüğüm çoban var. -
dünyada evlat edinilmeyi bekleyen yüz binlerce aile sevgisine ihtiyaç çocuk varken ailesiz büyümenin ne demek olduğunu bilmeyen bazı insanların katılmadığı konudur.
eşcinsel veye heteroseksüel çift, cinsel kimlikleri ne olursa olsun veya single parent olsunlar, farketmez. yeter ki şu çocuklar sıcak bir yuvaya kavuşsun.