1. konuşulmakta olan eski sevgiliye özlem belirten şiir el yazısı ile yazılır. telefon kamerasından fotoğrafı çekilir siyah beyaz yapılıp yollanır.diyalog şöyle gelişir:
    b:ben s: sevgili

    s: teşekkürler
    b: şiire teşekkür edilir mi hiç ?
    s: edilir. sadece şiir için değil, her şey için teşekkürler max.
    b: çok sevdim.
    s: çok sevdin, çok mutlu ettin, çok şaşırttın, çok yardım ettin. herşeyin en çoğunu senle yaşadım ben. ben de çok salağım...

    o ben de çok salağım lafı meğerse pişmanlık değil, tekrar olmayacağını belirtiyormuş.
    edit: sigaraları yakın.
  2. "seni yanımda dolaştırmaya utanırdım, kilolu, kültürsüz ve çirkinsin. zaten seni hiç sevmemiştim."

    evet ayrılık zamanında kızgınlıkla söylenmiş laflar... yine de 17 yıllık hayatımda nefsime aldığım en büyük darbeydi. sonrası yalnızlık, hırs ve büyük bir açlıkla kendimi geliştirme çabası filan. onu unutmam 1 ay bile sürmedi ama söyledikleri artık ondan bağımsızdı; beni nitelemişti, yanlış ya da doğru.
    sonra intikam aldım.
    ondan değil o cümlelerden.
    deli gibi kitap okuyup, kıyıda köşede kalmış etkinliklere bile giderek...


    edit: kendisi de şişkonun tekiydi zaten ağzına salıncak kurduğumun evladı... gel şimdi kapışalım ulann
  3. "bak birlikte olamıyoruz ben de biliyorum senin gibi...
    şimdi üçe kadar sayacağım ve bir daha biz olmayacak... bir daha konuşmayacağız
    1...
    2...
    3...
    ... "
  4. sözler değil de okuduğu şiirlerdir. hele hele yarın öbür gün bir yerde o şiirlere denk gelirseniz ne kadar unutulamayan olduğunu daha iyi anlarsınız.