katalan yönetmen carla simón’un ilk uzun metraj filmi olan ‘93 yazı‘ berlin film festivali'nde en iyi ilk film ödülünü, istanbul film festivali'nde de jüri özel ödülü'nü kazanmış.

izlediğim en sahici çocuk hikayelerinden biri 93 yazı. yönetmen carla simón'un kendi hayat hikayesinden esinlenerek senaryosunu yazdığını öğrenince çok daha anlaşılır oldu bu gerçekçilik. nadiren çocuk hikayeleri görüyoruz sinemada. izlediklerimizin çoğu da ne yazık ki gerçekçilikten uzak ve duygu sömürüsü batağına saplanmaktan kurtulamıyor. frida'nın yaşamını düşününce bu bataklığa saplanmadan duygularını kötüsüyle/iyisiyle yansıtmış olması yönetmenin çok ciddi bir başarısı bence. duyguları yargılamadan anlatmak ve aktarabilmek için bu duygulara aşina ve onlarla barışık olmak şart sanırım.

frida'yı canlandıran laia artigas müthiş. ailenin yaşadığı ev ve kasaba harika. çocuk olup oralarda yaşamayı hayal ettim doğrusu.

not: katalanca film izlememiştim sanırım daha önce. ispanyolca olduğunu düşündüm önce ispanyolca'ya aşinalığımdan. benzemekle birlikte başka bir dil olduğunu gayet rahat fark edersiniz.