1. etrâk: türkler.

    aslında bu kalıp arapça kelimelerde kullanılır. arapça bizimki gibi eklemeli değil bükümlü bir dildir. kelimeler farklı kalıplara aktarılarak yeni kelimeler türetilir. mesela veled-evlâd (çocuk-cocuklar), şey-eşya, fikr-efkar gibi. turk kelimesi arapça değil ama yine de bu kalıba sokulup çoğul yapılmış.

    -i ile yapılan birleştirmeler ise farsça isim veya sıfat tamlaması oluyor.

    bî de arapça olumsuzluk eki. butune bakınca "anlayışsız türkler" oluyor. bu da istanbul'daki yüksek zümrenin anadolu halkını aşağılamak için kullandığı bir söz diye biliyorum.

    tabii o günkü yüksek zümrenin de devsirmelerden oluştuğunu hatırlatmak gerekir.
  2. osm. idrak yoksunu, anlayıştan yoksun.

    ayrıca osmanlı hanedanı ve istanbul halkının, anadoludaki türk toplumunu aşağılamak için kullandığı sözdür.
  3. biidrakın idraksız olduğunu bilmiyordum fakat her nanenin başına bi bi koyunca olumsuz olduğunu biliyordum. ye men genel kültür stayla!
    biçare? çare drogba.

    eskide kalması yazık olmuş bu tanımlamanın. zira gayet yerinde ve güzel tespitler yapılabilir günümüzde bununla. bu.

    bir de her şeye -ı koyunca çok bi garip değil mi? şayan-ı hayret bişey valla. bişey; şeysiz.