ben eskiden sobanın üstünde kestane pişirdiğimiz günleri özlüyorum, sadece pazar günleri sobanın dibinde, büyük bir leğenin içinde yaptırılan banyoyu, atari oyunlarını, sokakları, okul önlüğümü, eve yorgun argın, terli bir şekilde gelmeyi, annemin bana bağırmasını özledim, şimdi daha sakin geçiyor günlerimiz, vukuat yok, şükürler olsun geçiniyoruz da, ama yemin ederim o zaman daha mutluyduk, her şey daha gerçekti, yapay değildi.