-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.50)
başlangıçta kendi içinde ve kendisinin sebep olduğu bir sorun olarak filistin hakkında yazdım... sonraları filistin'i insanlığın bir simgesi olarak görmeye başladım... filistinlilerin acılarını betimlerken, onları dünyanın dört bir yanındaki acıların bir sembolü olarak sunuyorum." g. kanafani filistin'in çocukları'ndaki hikayelerin çoğu, birçok filistinlinin kendi evlerinden, yurtlarından, sokaklarından koparıldıkları 1948 yılını eksen olarak almaktadır. hikayelerin hepsinde, bir çift göz olup etrafını inceleyen, sorgulayan, geleceğe bakan bir çocuk vardır.
kanafani'nin tarihsel durumu ve politik koşulları anlamadaki keskinliği, hikayelerindeki bu çocukların gündelik insani gerçeklikleri kavrayışlarındaki yalınlıkla birleşmiştir. arap edebiyatında kısa roman olarak anılan "hayfa'ya dönüş" ise, 1948 ile 1967'yi, anılarla gerçekliği, filistinlilerin utancıyla onurunu, her lokmalarında hissettikleri kayıplarının acısını ve geleceğe dair umutlarını, polonya'daki nazi dehşetinden kaçan yahudi bir anneyle hayfa'daki haganah teröründen kaçan arap bir annenin ızdırabını ustaca iç içe geçirir.
-
kitaba güzel demekten utandıracak acılıkta hikayelerden oluşan gassan kanafani kitabı. savaşın içine doğmuş ya da savaşla hayatları geri dönülmez biçimde yıllar boyu değişmiş insanların muhtemelen asla tam olarak anlayamayacağımız hikayeleri anlatılmış genelde çocuk gözünden. okurken sık sık insan ne korkunç varlık herşeye alışıyor diyen dostoyevski yi hatırladım. dünya üzerinde savaşa alışmışlığımızı düşünerek , yazarın arka kapkta da belirttiği gibi bu hikayelerin tükenmediğini , dünyanın farklı yerlerinde tekrarlandığını bilerek. insanlığın nelere dayandığını görmek isteyenlere tavsiyemdir.