1. (üner birkan'a)

    benim hiç çin'de bir ablam olmadı
    hiç çiçekçi dükkânım ivan milinski
    üç galata gecesi ceneviz kerhânesinde
    boyalı kunduralarıma büyük erkekliğime baktı kaldı
    dişleri kâmilen altın dövülmüş bir kadının yüzü

    peki bu güzel avratotu da kim yahu?
    oldum olası ayakta bira içiyor
    galiba yine yüz kişi ütülemiş kayıkta kızcağızı
    biliyorsun işte bira içerken vergi vermek gücüme gidiyor arkadaş
    hem ne demeye o güllü agop ukalâsı otobüs paramı çekecekmiş
    eve gitmek istemiyorum pazarlık ederiz hamamda yatarız
    ulan git şimdi milli gelirden söz açma bana defol bas git yıkıl

    mübeccel mübeccel ben ben olayım da seni hiç anlamayayım ha
    n'olur uzat bacaklarını galata'dan denizlere uzat uzat da
    zırlamadan anlat on ikisi de deli olan kardeşlerini mübeccel
    anlat kimlerin yüreğinde kız kulesi gibi grev çivileri var
    kimler boş sarnıçlara iğilmiş ha bağırır ha bağırır
    sen kahırlanma bana gözlerim çin'de benim çiçek bahçelerine kaçmış

    benim hiç çin'de bir ablam olmamış hiç çiçekçi dükkânım olmamış

    geceleri galata'da gülerken bacaklarımız uzamış alıştık artık ölüme
    diyeceğim şu ivan milinski: ölüm için ayırdık geceleri gülerken
    galata'da.

    (27 temmuz 1957)
  2. konto sözcüğünü zihnimize kazıyan şiir.