-
sessizlikten ve yalnızlıktan hoşlanırlar. eğer sabah erken uyanıyorlarsa bipolar kişiliğe has bazı özellikler gösterebilirler,bir o kadar sosyal ve bir o kadar ıssız, bir o kadar neşeli hem de bir o kadar kederli olabilirler.
gecenin sessizliğinde ve gürültüyü yutan derinliğinde tüm gereksizlikleri süpüren karanlığında aradığı bir şeyler vardır, takılmıştır bir yere gün yüzüne çıktığında apansızın yoruyordur kişiyi ve öyle bir yorgunluktur ki bu uyutmuyordur diğer tüm yorgunluklarin aksine.
neye uyanacagini bilemiyordur insan neden uyanır ki zaten.
sigdiramiyordur hayallerini gündüzlere, yapacaklarini sigdiramiyordur, gün içinde ister istemez günün 30 saat olmasını isteyip duruyordur amansızca. -
gün içinde olan biteni anlamıştır ama sindirememiştir. -
yoktur. bunu araştırmak sinekten yağ çıkarmaktır. onediodaki uyuyamayan insana kurban olmalıyız yazılarından etkilenmeden düşünelim. gece geç vakitlere kadar oturan insanlar olarak ne yapıyoruz? cevap hep yeraltı edebiyatı. hayatı falan gözden geçirdiğimiz yok. gecenin büyüsü de yok. dünya barışına da kafa yormuyoruz. sadece uyumama lüksümüzü kullanıyoruz. sabah mesaiye yetiştiğim dönemleri hatırlıyorum da hiç gecenin büyüsünü düşünmeden çivileme atlardım yatağa. ama şimdi uyumam gerekmiyor. basen olarak bana dönecek yiyecekler eşliğinde orada burada vakit öldürüyorum. lütfen kendimizle yüzleşelim. varoluşsal sıkıntı çekiyoruz triplerine de gerek yok. bir yaştan sonra kendinize ve insanlara olan samimiyet duvarı yıkılıyor ve ben buyum diyorsunuz. -
burayı okurken yanında ki küllükte sigarası yanmakta; boğazına çay değse ne güzel olurdu diye düşünmektedir. -
yav hani ağır bir şekilde yargılama niyetim yok öyle bir hakkım da yok herkesin düşüncesini dile getirmek özgürlüğü var ama yine şu eleştiriyi yapmadan duramayacağım: niye yeni bir kitap öğrenmek, izlemediğim bir filmi, duymadığım bir müziği, kafamı karıştıran bir konu hakkında farklı görüşleri, ya da beni kendimden şüphe ettirecek bur soru görmek umuduyla geldiğim şu "interaktif kültür diyarı"nda günün her saati solda görülen başlıkların(içlerine girilen entryler dahil) yarısı ekşi çakması içerikler sayın kullanıcılar? tamam biliyorum alternatif arayışı yüzünden ekşiden gelmiş bir çok insan var ama zaten dediğim gibi alternatif arayışıyla gelmişiz hep birlikte. hani her gün şuraya bir göz atıp "ahan da bunu okumamıştım" diyip hemen okuma listeme atıyorum ama her geçen gün azalıyor sanki bu "kültür içerikleri"nin sayısı ya da bana mı öyle geliyor bilmiyorum? hani karşı olduğumdan değil bu tür başlıklara ama buranın asıl amacının yitmesine sebep olmayalım istiyorum çok mu şey istiyorum sayın kullanıcılar? -
çocukluktan kalan mesele ilk okul ve orta okul zamanında neredeyse hep sabahçı öğrenci olduğum için erkenden yatmak zorunda kalıyordum cuma ve cumartesi günleri gece geç yatma özgürlüğünü kısacık da olsa yaşama şansı bulduğumda mutlu oluyordum. şimdi geçmişin acısını çıkartıyorum diyebilirim.
burada ki ortak nokta geçmişle hesaplaşma. -
yalnız kalmasıdır, insanoğlu kendini en çok geceleri yalnız hisseder ve gerçekler geceleri daha net gözükür. geleceğini düşünür, sevgilisini, eski sevgilisini, ailesini, yaşadıklarını, yaralarını düşünür. uykusu bastırmaya başlar ama direnir, oysa çok da sever uyumayı geceleri uyumayan insanlar. kelimelere döker içini, o kadar yalnızdır ki, kelimeler bile terk eder onu. yalnızlığına küfreder, ama uyuyamaz. -
son dönemde uykumu düzene sokmam lazım diyerek kararlı bir şekilde yatıyorum, ama yarım saat sonra s.kerim aq canım istemiyo yatmak, erken kalkmam gerekirse 2 gün uykusuz kalır alışırım diyerek irademin ne denli kuvvetli olduğunu kanıtlıyorum
edit: bok vardı uyumadım şimdi de kafaya takıp günlerce düşümeceğim kafayı yedircek bişey buldum bu yüzden.