-
ey gece;
sen kendimize dönmenin adısın, maskelerimizi çıkarıp "kendimiz olmanın" adısın insanların sana ait olan sevdikleri tek şey var uyku. sevmiyorlar seni çünkü kendileri olmaktan, günün muhasebesini yapmaktan, düşünmekten korkuyorlar. sevmiyorlar seni ama bütün dertlerini, yorgunluklarını sana döküyorlar. umutlarını, hayallerini sana söylüyorlar ama başarılarını gündüz ile paylaşıyorlar. -
canım sıkkın ve uyumak istiyorum -
evren sesle yaratılmış olsaydı, yaşama bunun yazıya dökülmesi derdim. birine kader deseydim, diğerine kaza derdim. söz belki de bu yüzden önceden söylendi. her ne olursa olsun bu sözün dışında bir şey yazılamaz sanırım.
belki de sevdiceğim, seni benden ayıran bu beden, bu hava sütunu yoktur. belki sen de, ben de ayrı değilizdir. biz belki de aslında zaten hep beraberizdir.
baktığını güzel gören yarim. gördüklerin sende değil midir? sevmiyorum bu umutsuzluğunu güzel gözlüm. bakışları çirkin olanın kalbi de çirkin değil midir? bana güven. bize güven. benim taa en başından sana güvendiğim gibi. nasıl da güvendim sana. hatırlasana. -
işini çabuk bitir,gün ışığına hasretim. -
daha güzel, daha dinç, uykusunu almış bir insanlık için.
yatsın bu dünya. -
dün gece kafama takılan saçmalıklar yüzünden uykum kaçtı. bir daha olmamasını diliyorum. gece geceliğini bil insanın içine huzur ver huzursuzluk değil. -
lütfen uykumu getirme gece. bu gece de uyumayayım lütfen. ağır bir bunalım geçirme eşiğinde hissediyorum kendimi, uyudukça katlanıyor bu nefret edilesi hallerim. aklımdaki şeyleri yapabilmek için yardımcı ol ve uyutma beni lütfen, kahveler artık işe yaramıyorlar çünkü. rica ediyorum gelmesin bu gece uykum, kendimi tükenmiş görmek istemiyorum. -
çok güzelsin. -
zeki demirkubuz filmlerini hep gece yazdığını söyler mesela. gecenin kendine has bir vaadi var sanki, gündüzün veremediği. sahilik mi, sessizlik mi bilmiyorum ama insanı saran ve mekan/zaman kavramını değiştiren bir hal. o yüzden geceler iyi ki var! -
uyu artık.
(2 gecedir sızıp kalıyorum yatak olsun, masa başı olsun)