geleneksel felsefe varolanların, objelerin “ne” olduğunu sorgularken çağdaş felsefe varlık’ı sorgular. yine geleneksel felsefe varlık (obje) nedir diye sorarken çağdaş felsefe varlık’ın anlamı nedir diye sorar. geleneksel felsefenin sorgulama türü ontik iken, çağdaş felsefenin sorgusu ontolojiktir. geleneksel felsefe kategorilerle ilgilenir, betimleme yapar ve nesneseldir. çağdaş felsefe ise varoluşlarla ilgilenir, betimleme yerine anlamaya, nesnesel bakış yerine olgusal bakışa yönelir ve ulaşmaya çalıştığı farkındalık nesnesel değil varoluşsaldır. (kaynak: martin heidegger) not: heidegger'in bizzat bu şekilde bir metni yok, çıkarsama olarak yazdım.

buradan çıkan anlam şu; antik çağda filozoflar aynı zamanda bilim adamı oldukları için varlık’ın anlamını sorgularken bir yandan da varoluşu sorguluyorlardı. zamanla obje olan varlık hakkında detaylı ve kıymetli bilgilere ulaştılar ve varoluşsal bakış açısı yerini nesnesel bakışa bıraktı. bilimsel anlamda varolanların (maddenin) kökeninin sonuna kadar gelen insanlık tekrardan ilk baştaki soruya geri döndü. (bkz: varlık nedir) bu geri dönüşün adı çağdaş felsefe oldu.