gerçeği inciten papağan - sadık yalsızuçanlar

"akşam kurstan dönünce posta kutusunda bir mektup buldu. ceylanlardan geliyordu. yazmanın yaşamaktan daha değerli olduğunu düşündü. belli belirsiz bir sesle ‘yazı bir uçmaktır’ dedi. oysa yıllar önce, ‘edebiyat daha çok sonsuzlukta bir cereyandır, yazı onun için bir mazbata mahallidir’ derdi. içeride ölgün bir ışık vardı, şaşırdı, böyle bırakmamıştı çıkarken. kapı aralıktı. papağan içerideydi. ‘öldürücü bir zehir gibi benden kaçıyorsun, boşuna tüketiyorsun kendini’ dedi. sustu yeşil gözlü adam. papağan acı sözler söyledi. ‘yıldızınızı karartacağım, bize akıllı adam lazım değil’ dedi. ne olduysa papağan’ın bunları söylediğinin akşamı oldu."

şark edebiyatının alegorik tahkiye geleneği ile modern öykünün yenilikçi formlarını buluşturan, imgelerle örülü, açık uçlu metinler. yalsızuçanlar’ın öyküleri iki dünyanın kesişim noktasından sızıyor. hem birer doğu masalı anlatıyor okuruna, hem de imgelerinin gücünden rengârenk bir âlem sunuyor.

"…şöyle bir bakayım dedim. şaşırdım. bir türk kafka’sıyla karşılaştığımı duydum. ‘kapı’, ‘yılan’ çarptı beni. borges’i de düşündüm. benzersizliğinin sürmesini çok isterim." ilhan berk