gözlerinin içine bakarak konuşmak



  1. herkesin yapamadığı eylem. bazı insanlar rahatsız oluyor bazıları direkt bakamıyor değişik olay. insanlar neden bir çift göze bu kadar anlam yüklüyor bilmiyorum.
  2. benim için çok zor olan eylem. ben bakmam bakarlarsa da rahatsız olurum çünkü hangi göze bakacağıma karar veremiyorum.
    eski sevgili kişisi (*:ayrılırken) kolumdan çekip gözlerime bak dediğinde hangisine bakayım diye sormuştum. kavgayı bırakıp ağlayana kadar gülmüştük. yeri gelmişken sorayım siz hangisine bakıyorsunuz?
  3. benim için bakılmaması ciddi bir sıkıntı yaratan durumdur. çocukken ellerimi insanların yanaklarına koyup direkt göz teması kurup konuşuyormuşum tabi bu yaşta aynısını yapamıyorsunuz. mesela hiç tanımadığın biri gelip suratını tutup konuşsa muhtemelen deli der gidersiniz ya da hocanıza birşey söylerken suratınıza elini koyamazsınız, ayşe teyze, mehmet amca kesin kızar eee tek çare göz teması yoksa konuşmam ve bunu gerçekten istemsizce yapıyorum çoğu zaman.
  4. ilginin karşı tarafta olduğunu ve anlatma hevesini gösterir. dinleyen için de dinlemeyi ve karşı tarafı ciddiye almayı gösterir. ama çok da abartmamak gerekir. bir yerden sonra korkutucu geliyor bana. sakin sakin bakmak tamam da retina incelemesi gibi de bakmamak lazım.
    jimi
  5. otistikler için başarılması zor bir eylemdir.
  6. otizmli çocukların göz teması kuramadığını, en belirgin özelliklerinin bu olduğunu biliyor musunuz?
  7. sadece bizim için özel olanın, gözlerine bakmanın yeterli olmadığı bir gerçek. karşımızdakini can kulağı ile dinlediğimizi göstermemiz gerek. şahsen gözlerime bakarak konuşmayan ve iki de bir lafımı kesen insanla iletişim yollarımı tıkıyorum. bu konuda da sanırım biraz acımasızım.

    zaman çok önemli ve bir şeyleri ifade edip onu belirli bir düzene oturtup karşımızdakiyle paylaşmak... tüm bu koşulları sağladığınız zaman da sizi terk edip giden birileri varmışcasına bir durum oluşuyor o atmosferin kayboluşuyla.
  8. gözlerime bakmadan konuşan insanlardan hoşlanmıyorum. ben çok dikkat ediyorum bu olaya. konuşurken ve özellikle dinlerken bakmaya çok dikkat ederim. haliyle bende bekliyorum karşımdaki insandan.
  9. aynı anda iki işi yapmak gibi bir şey benim için. ne bileyim, mesela ben söylerim söyleyeceğimi, karşı taraf ister kabul eder ister kabul etmez veya başka bir şey işte. gözlerinin içine bakarak konuşursam, karşımdaki kişiyi baskı altına alıyormuş gibi hissediyorum. bu yüzden özellikle gözlerine bakmamaya çalışıyorum. umursamaz görünmemek için de arada göz teması kuruyorum elbette ama dediğim gibi hem karşı tarafı baskı altına alıyormuş gibi hissettiğimden, hem de söylediklerimin ister istemez karşı taraftan onay alıp almadığını kontrol etme fırsatı verdiği için göz temasından kaçınıyorum. ayrıca bu etkenler dikkatini de dağıtıyor insanın.

    aynı şekilde karşımdaki kişi konuşurken de, onu rahatsız etmemek için göz teması kurmam pek. yine de arada bakarım tabi, dinlediğim anlaşılsın diye.
  10. zaten gozlerine bakip konusursunuz, gozlerinin ici nedir yahu. gozun icinde sari nokta iris mercek falan filan var, goremeyiz ki onlari.