haluk bilginer



  2. gece gece aklıma geldi böyle bir anda, öyle alakasız bir an ki bir sn öncesinde 1989'da gelen bulgaristan göçmenlerini düşünüyordum. önce güneşin oğlunda okuduğu şiiri arkasından masumiyetteki tiradı açtım. saatlerce konuşsun dinlerim gibi geliyor sanki hiç anlamadığım bir dilde bile olabilir.
    oyunculuğunu atlamamak gerek. kendisini henüz mini mini iken tatlı hayatla tanımıştım o zamandan hayranım işte. oynadığı diziler filmler seslendirdiği karakterler hepsini seviyorum. bu olmamış ya diye düşündüğüm rolü olmadı galiba şimdiye kadar, yine de benim için kuru temizlemeci ihsan'ın yeri ayrıdır. bir karaktere bürünmediği zamanlarda naif bir gülümsemesi var ya görünce bir içim ısınıyor. burada link vermek için görsellerde arattım her duyguyu, tavrı karşılayacak bir yüz ifadesiyle fotoğrafı var adamın, hangisini alacağıma karar veremedim. siz bir aratın çok keyifli bence.
    ben şu göçmenlere geri döneyim bize sığınan en şanslı grup onlar ama çok zorluk çekmişler yazık.