-
bir sınav sorusu, gerekçeleriyle yazınız.
orhan pamuk yazmasın, şimdi sülalemin seceresini çıkarır, ana konuya gelene kadar okuyucular baygınlık geçirebilir. cioran da yazmasın karamsar karamsar intihara sürüklenmesin kimse. en güzeli jean jacques rousseau yazsın, ihtirassız, hırssız, tertemiz sonuç odaklı bir hikaye çıksın. -
nedense aklıma ilk gelen, tanpınar oldu. doğu-batı, eski-yeni, klasik-modern çatışmalarını ve bu çatışmaların doğurduğu gerilimi en iyi o anlatabilirmiş gibi geldi. kınayı ve ojeyi, ferahfezayı ve händel'i, kaostan kozmosa uzanan yolu en iyi o görürdü. bazı noktalarda tıkanırdı ama. ikisini birlikte yaşatma yoluna gider ve hata yapardı. biraz daha yaşasaydı bu görüşün yanlışlığını fark ederdi ve tercih yapmak gerektiğini, bu tercihinse aynı zamanda bir varoluş tercihi olduğunu görürdü. bir de din konusunu çözümlerken hata yapardı. yine de tanpınar (beni) iyi yazardı. -
hakan günday yazmalı beni. çünkü bir şeylere-her şeylere duyduğum nefreti en iyi o anlar en iyi o anlatır gibi geliyor. içimde biriktirdiğim fakat ağzımdan dökemediğim şeyleri şıp diye anlar pıt diye yazar.nasıl boğulduğumu anlardı. nereye kaçarsam kaçayım her türlü aynı yere çıkacağımı zaman zaman kendimi itiraf edebiliyorum, boşuna debelenme lord diyorum yani. ama bu zamanlar çok seyrek oluyo. genelde önce kendimi sonra herkesi kandırıyorum. tabi insanların birbirlerini kandırdıklarını da görüyorum. midem bulanıyor. içinde bulunduğum hali, kendinden utanıp aynı zamanda kendini sevme halini, herkesten iğrenip onlardan ayrılmama halini, her akşam "inşallah yarın uyandığımda ölmüş olurum" diyebilme halini en iyi hakan günday anlatır. gerçekten inandığım hiçbir şey olmadığını, inançlarımı bile birilerini kırmamak ya da üzmemek adına yaşarmış gibi yapmamı en iyi o anlar en iyi o anlatırdı. he bir de ölmeyi bu kadar fazla isteyip de neden ölemediğimi bulurdu hakan günday. neden yapamadığımı bulurdu. ya da bir gün yapabilirsem ne kadar haklı olduğumu en iyi o anlatırdı kalanlara... -
barış bıçakçı yazsın ki şu anda sahip olamadığım o sıkıntılı ama bir yandan da huzurlu hayata sahip olabileyim, ankarada yaşayabileyim. başka bir yolu yok çünkü. -
yaşasaydı sadık hidayet yazardı. bunun için de kendisinden özür dilemem gerekirdi herhalde. "sayın sadık hidayet, sizden bu sıkıcı hayatımı yazmanızı istiyorum. benim hayatımdan iyi bir kitap çıkaracağınızdan eminim. sıkıcı bir kitap olmasından çekindiğinizi düşünüyorum. evet, bu konuda size yalan söyleyemem. bunun için de sizden çok özür dilerim." -
stephen king yazsın. pek mutlu değil ama kesinlikle sıra dışı bir hayatım oldu. ama bu tercih sadece yazarın sevilmesinden kaynaklı. film haklarını da david fincher' e versin. -
oğuz atay. mütemadiyen içinde bulunduğum karmaşık, umutsuz ruh halini ve obsesyonumu en iyi o anlatırdı bence. hem belki o zaman biraz okunmaya değer olurdu. -
yaşa göre değişecektir muhakkak. beni şimdilik john fante yazsın. ergen muhabbetini çekilir kılan yazarlardan. kendisi italyan amerikalı, ama yazdıkları o kadar da amerikalı değil.
hiç okumadım ama çehov da olabilir. sebebini de okuduktan sonra yazarım artık. -
tristan tzara yazsın -
kendisi bir yazar olmasa da cem yılmaz yazsın isterim. en azından kitapta biraz eğlenceli bir hayatım olur fena mı?