-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.00)
hep mi biliriz farklı olduğumuzu, yoksa sonradan mı öğreniriz? hep mi umutsuzuzdur, yoksa her bir denemeden sonra yeniden mi kırılır umudumuz? ait olmak çağımızın ilacı olmasına rağmen neden bizim üzerimizde etkisini göstermez? bir biz miyiz sınırlardan bıkan, beklentilerden usanan, yarışlardan hazzetmeyen? neden hep tüketmeliyiz, neden hep daha çok tüketmeliyiz? neden marka koleksiyonumuzun her harfi tastamam olmalı?
ya biz her şeyden, hepsinden daha uzaktaysak bunların? bir tepenin üzerinde, oturduğumuz kayadan sarkıttığımız ayaklarımızın altındaki manzarayı seyrediyor; mevsimlerden en soğuğunda ıssız denizin beyaz köpüklerini çiğniyor, dalgalarını dinliyor, kendi yaktığımız ateşte ısınıyorsak; derin bir ormanda, biz ormanın içinden geçerken, orman da bizim içimizden geçiyorsa ve bunların hepsi son model bir arabaya binmekten daha çok keyif veriyorsa bize, var mıdır bize de yaşamak için bir yer, bu yeryüzü kabuğu üzerinde?
-
very far away from anywhere else, ursula k. le guin'in 1976 tarihli kısacık romanı. sanıyorum novella (ya da novelette) da deniyor uzun öyküyle kısa roman arasındaki bu türe.
türkçe'de ilk 1995 yılında yayımlanmış olmasına rağmen neden haberdar olmadım diye şaşırdım kitabı görünce. adı ruh halimden dolayı çok ilgimi çekti. her yerden ve herkesten çok uzakta olmayı düşlediğim zamanlar olduğu içindir belki de. insan kendine daha yakın olabilmek için bir süre de olsa ve fiziksel olmasa da her yerden ve her şeyden uzaklaşabilmeli.
"önceden de oldu yüce anlarım.
bir kez geceleyin parkta yürürken,
yağmur altında, güzün.
bir kez çöl orasında, yıldızlar altında,
ekseni üzerinde dönen
yeryuvarına döndüğüm gün.
kimileyin düşünürken,
sadece düşünüp tartarken olanı biteni.
ama hep yalnız.
kendi başıma.
bu kez yalnız değildim.
yüce dağ başında bir arkadaş vardı yanımda.
natalie.
bir şey yok hiçbir şey yok bundan üstün.
ömrümce görmezsem de bir daha,
eh diyebilirim yine de,
bir kez orada bulundum." -
"sanırım, gerçekten yalnız olduğunuzu fark ettiğinizde çoğu zaman yaptığınız şey paniğe kapılmaktır. bundan kurtulmak için apar topar kaçar, gruplara - kulüplere, derneklere, takımlara, kalıplara - sığınırsınız. birdenbire tıpatıp ötekiler gibi giyinmeye başlarsınız. kot pantalonunuzun yırtıklarını yamama biçimi bile sizin için son derece önemli bir şey haline gelir. çünkü yanlış yamadığınızda o gruptan olmazsınız. "
"herkes başkalarıyla geçinip, yalnız kalmamak için öbürleri ne yapıyorsa aynını yapıyor."
"anlayacağınız, yalan söylemek çok daha kolaydı. yeterince yalan söylediğinizde, diğer insanlar da sisin içine girer, sizi göremez, size dokunamazlar."