1. gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
    onlardan kalbime sevda geçmiyor
    ben yordum ruhumu biraz da sen yor
    çünkü bence şimdi herkes gibisin

    yolunu beklerken daha dün gece
    kaçıyorum bugün senden gizlice
    kalbime baktım da işte iyice
    anladım ki sen de herkes gibisin

    büsbütün unuttum seni eminim
    maziye karıştı şimdi yeminim
    kalbimde senin için yok bile kinim
    bence sen de şimdi herkes gibisin

    nazım'ın henüz 16 yaşında yazdığı şiirdir kendileri. zaten hâla hece ölçüsüne ve uyaklara bağlı kalışından anlaşılır da bu. sanırım bir lise aşkına kızgınlıkla yazılmış; ki sevenleri bilir nazım'ın delidolu ruh halini. ilginç noktalardan biri de nazım, bu şiiri yazdıktan sonra epey bir süre yayınlamamış. bu noktada; emin olmamakla birlikte ölümünden sonra basılan kitaplarında ilk defa yayınlanmış. birkez daha nazım'ın güçlü anlatımını o sözleri sert kullanışını görebilmekteyiz.

    ne zamanlar birini unutmak istesem ya da unutmaya yaklaşsam açar okurum bu şiiri; son demlerini öyle silip götürür zaten.
  2. cem karaca'dan dinleyince de bir başka etki yaratmaktadır hele bir de hasret ve giderayak varsa nazım'ın sesiyle. yapanın eline sağlık.