-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (7.22)
"tuhaf bir oyun oynuyor sanki insanlar. birinin öyküsü sürüp giderken, bir hayat devam ederken, yanından geçen, oralarda bir yerde gezen bir başkasına, 'öteki' hayatlara ilişiyor gözümüz, gönlümüz. en derin, en gizli, hem de en sıradan öyküler bunlar.
aynı zamanda bir ankara romanı,bu. sakarya caddesi, yüksel caddesi tandoğan, gar, ulus, ismetpaşa mahallesi, kale, bahçeli, 1. cadde, kumrular, tunus, tunalı, kuğulu park, güven park, gençlik parkı.
hiç bir insanın sıradan olmadığını gösteren öyküleriyle, sıradan insanlar."
-
bu kitabı bitirmeden önce yazdığım tanımda haksızlık etmişim meğerse. o yüzden bitirdikten sonraki asıl yorumum için yeni bir tanım yazmaya karar verdim:
"birbirinden güzel altı çizili satırlarla dolu olan bu kitabın barış bıçakçı'nın ilk kitabı olması kanıtlıyor aslında onun ne kadar yetenekli bir yazar olduğunu. buram buram ankara kokan birbirinden kopuk ama birbirine bağlı öykülerle dolu olan bu kitap aslında tam da hayat gibi. tüm öyküler iç içe aslında ama biz farkında değiliz. dahası, herkes "herkesle dostmuş gibi", ama gerçekten öyle mi? -
bu kitabın özeti bence doğru mesafeyi ayarlayabilme becerisidir. barış bıçakçı'nın yeteneğinin de (son kitabı^:seyrek yağmur^ hariç) burada gizli olduğunu düşünmüşümdür hep.
insanları çok uzak bir mesafeden izler ve değerlendirmeye kalkarsanız kendinizi müthiş genellemeler yapıp hayatı çözmüş (!) bulabilirsiniz. koyduğunuz mesafede yarattığınız fanusunuzda steril bir huzurla bir süre iyi de idare edebilirsiniz hani.
ne var ki eğer yetenekli bir teraryum ustasının özenle yerleştirdiği bir biblo değilseniz temas kaçınılmazdır. çarpışmaların ardından bunu bir temas ya da kaza olarak algılamak ise tamamen sizin tercihinizdir.
ne çok uzak ne çok yakın...parmağınızı kol boyu bir mesafeden burnunuzun ucuna doğru yaklaştırırken parmak izinizi tüm netliğiyle inceleyebileceğiniz bir mesafe vardır; kişinin anatomisine, görme yeteneğine, ışığa, dikkat düzeyine göre değişir. doğru mesafeyi ayarlayamayan "herkes herkesle dostmuş gibi" zanneder.