"i

damlara bakan penceresinden
liman görünürdü
ve kilise çanları
durmadan çalardı, bütün gün.
tren sesi duyulurdu yatağından
arada bir
ve geceleri.
bir de kız sevmeye başlamıştı
karşı apartımanda.
böyle olduğu halde
bu şehri bırakıp
başka şehre gitti.

ii

şimdi kavak ağaçları görünüyor,
penceresinden,
kanal boyunca.
gündüzleri yağmur yağıyor;
ay doğuyor geceleri
ve pazar kuruluyor, karşı meydanda.
onunsa daima;
yol mu, para mı, mektup mu;
bir düşündüğü var.

orhan veli kanık"

yazılmış en güzel şiirlerdendir.
eskiden epey uğraşırdım şiirle. birde bu şiiri müşfik kenter beyden dinleyeceksin ki hemen dalarsın uzaklara...