1. itiraf aslında üç saat sürmüş. sabaha karşı bir o kadar da montajla uğraşılmış ki rahatsız edici bölümlerin hepsi kesilmiş. sabırlarının ve profesyonelliklerinin yanında programla ilgili takdir ettiğim bir konu da bu oldu. reyting uğruna cinayet ve tecavüzün detaylarını vermemişler. en azından çocuğun ailesinin daha fazla yıpranması engellenmiş.
  2. bu sabah kahvaltı esnasında denk geldik. annem kardeşim ve ben. kardeşim kahvaltısını tamamlayamadı. dün de anneme kanalı değiştirtmiştim çünkü müge anlı'daki olaylar insanın gerçekten midesini kaldırıyor. bugün sonuna kadar izledim. şerefsiz diyor ki hapse girmek istemiyorum beni orda döverler. ya küfretmek istemiyorum. ama bu adamın yaşama hakkı yok ya. kadınlara param yetmiyor para veriyorum kandırıyorlar gelmiyorlar diyor. keşke aklına beynine o uğruna yaşadığın organını montalasalar cezaevinde. bir de rol kesiyor hastayım ayağına yatıyor. üç buçuk yaşında ya üç buçuk yaşında çocuk. insan müsveddesi şerefsiz. her insanın yaşama hakkı yok işte kardeşim. bu insanın yaşama hakkı yok.
  3. pisiliğe sandalye ve su verdiler. içim sızlıyor. benim 3 yaşında kardeşim var sevmeye kıyamıyorum o..çocuğu minik yavruya nasıl kıydın?
    idam. idam. idam
  4. hasta numarası yapıyor pezevenk. kanını ziktiğim.
  5. annemin yoğun takibi üzerine izleyerek öğrendiğim hadise...
    aklım almıyor gerçekten... nasıl bir zihniyet , nasıl bir bozulmuşluk bunu yaptırabilir? ya ben çok saf kaldım ya da gerçekten çok rezil bir dünyada yaşıyoruz. 3,5 yaşında ya o bebek. bebek daha. nasıl bir gerekçeyle dokunabilirsin sen? kimsin?!
    o itiraf sırasında stüdyodakilerin sabrı da takdire şayan gerçekten , ben anlatmaya başladığı saniye boğardım. ama ölüm böyle oluşumlar için sadece temiz çıkış olur. hücrelerine ayırana kadar işkence edebilme şansım olsa keşke..

    elim ayağım titriyor hala...