güzel bir hikayesi vardır bu parçanın.. sevgiyi, aşkı, özlemi ve tek vücut olmayı öyle güzel özetler ki...

melih kibar... kendinden büyük bir kadına vurulmuş taa o zamanlar, eskilerde. başarılı bir kimya öğrencisi iken içine düşen kora engel olamamış çiğdem talu ile birlikte. zamanlar kabullenilmiş bir aşk, elbet pek çok zorluğa gebe kalan. bunlardan biri de melih'in yurt dışına eğitim için gidecek olması. nerede telefon, nerede hemen ulaşmak öyle.. gittiği akşam melih, uyuyamamış. kalkmış kaldığı otelde, odalarında gezinmeye başlamış. o an bir fırtına; hem dışarda hem içinde esiyor delicesine. karşısına çıkan piyanoda bir bir sıralamış notaları aşkına.. ve hemen bu besteyi sahibine göndermek istemiş. gitmesi günler sürerken de içi içini yiyor bir yandan tabi.

çiğdem ise gelen zarf ile birlikte bir buruk, bir kasvetli ama aşık. içinden çıkana bir solukta bakıvermiş, dinlemiş.. en güğzel sözlerini yazmış o aşık gönülden çıkmış notaların üzerine ve aynı hızla o sözleri ingiltere' ye göndermiş. melih cevabı sabırsızlıkla bekliyor, günlerinse çabucak geçmesi için dua ediyormuş. haber gelir gelmez o da bir tezcanlılıkla biricik aşkının neler yazdığına, onu nasıl ihya edeceğine bakarken... gözleri dolmuş, şaşırmış, afallamış. kendini bir duvara zor atmış.. besteyi yaptığı gün nasıl fırtına varsa, kilometrelerce uzakta olan sevgilisi de gönlüne dökülen fırtınayı bu parçadaki gibi kaleme almış..

beni çok etkilemişti bu hikaye..gönüller bir derken boşa demiyorlar işte..