1. daha birkac saat önce annemle abimle beyaz saça dair anılarımızı konustuk. simdi basligi gorunce yazayim dedim.

    abim kücükken annemin kafasindaki beyaz saclari hep koparirdi. annem koparma dese bile inatla koparirdi. ben de kucuktum ama hatirliyorum abimin tek tek beyaz sac arayisini ve koparisini. abime sorunca da "annemin yaşlanmasını, ölmesini istemiyorum" diyordu. çocuk safligi, masumlugu boyle bir sey galiba. o beyaz saçın tekrar cikabilecegini düsünemiyor. kendince koruyor iste annesini.
  2. ilk gördüğüm gün hiç endişe duymamış, bazı insanların bahsettikleri gibi moral bozukluğu bile yaşamamıştım. ben her halimle benim işte. eksikliklerimle, fazlalıklarımla, saçlarımın aralarına yerleşen, sakallarımda çenemin iki yanında yol olan beyazlarımla yine benim işte.
  3. ben de olmayan sorundur.
    konuyu bir fıkrayla özetleyelim; herkesin bildiği bir fıkra ama bilmeyenler de duymuş olsun.

    3 tel saçı olan kel adam bir gün berbere gitmiş ve hafif kısalt demiş. berber kısaltmış.
    kel adam: tamam şimdi saçımı sağa tara, demiş. berber tararken bir tel saçı kopmuş.
    kel adam: olmadı sola yatır demiş. kelin bir tel saçı daha kopmuş.
    kel adamın tek tel saçı kalmış ve şu efsane cümleyi kurmuş:
    bırak dağınık kalsın. böyle daha iyi, demiş.
    cümleten hayırlı traşlar...
  4. bugün saçımın bir telinde fark ettiğim vakadır.
    `````sanırım yaşlılığım çiçek açtı. :)
  5. bir de çok lazımmış gibi diğerlerine göre daha kalın, sağlam ve parıl parıl olur. ben burdayım diye bağırır resmen.
    hayata dair yeni kararlar alayım, gelecek planlaması falan yapayım bari içgüdüsüne girer insan. sonra unutur gider tabii.
  6. bende üniversite sınavına hazırlanırken çıkmaya başladılar. böyle kafamın en stratejik yerlerinde konuşlanmışlar resmen el sallıyorlar. arkadaşlarımın saçında bir şey kalmış deyip almaya çalışmalarına da alıştım artık.
  7. 20li yaşların başında olduğumu düşünürsek başıma gelecek muktezi olayın habercisi, felaket tellalı. şahsıma yönelik bir başkaldırış olduğunu düşündüğüm için gördüğüm anda infaz ettim tabii. ama biliyorum, vücudumun bana yaptığı ilk ihanetin devamını dokularım, organlarım, sistemlerim getirecek. halbuki kendimi herşeye gücü yeten bir ölümsüz diye düşünürdüm.

    benim için karanlığın içinde beliren bir aydınlık da olabilir; kum saatinin artık çalıştığını gösteren, ilk düşen kum tanesi de.
  8. kpssye calistigim, akabinde atama bekledigim donemde cikmistir.

    not: hala bekliyorum. ah meb ahh..
  9. iki gün evvel görüp yıkıldığımdır, hiç düşünmezdim saçlarımda ak bulacağımı alakalı ya da alakasız ilk defa kendimi yaşlılığa yakın hissettim. tuhaf ama anlaşılır bir durum da olmasa daha iyidi, sanki hep kömür saçlı olacakmışım da, yaşım hep on yedi gibi bir his. şu an hiç kırk yaşıma seslenmek istemiyorum şu an değil lütfen.
  10. ilk falan aman sonunda pammık gibi olacak zaten ^^