1. tanrı bazılarını şanslı yaratıyor işte. almıyor yanına...
  2. ilk sevgilisine tur bindirmiş de olabilir.
  3. kıskandığım insandır.

    neden mi?

    büyük ihtimalle her işi yolunda gitmiştir bu insanın.

    ne bileyim okulunu zamanında bitirmiş, erkekse okuldan sonra hemen askere gitmiş, okuldan mezun olunca iş bulup hemen evlenmiş bir insan canlanıyor gözümde.

    "wasted" diyebileceğimiz bir hayat yaşadım ama çok ilginç bir durum ki yeni nesil de çok özeniyor bana anılarımı anlatınca. özenilecek bir halim yok aslında. b*k gibi bir hayat yaşadım.
  4. sanki bu mevzular annemler-babamlar zamanında kalmış güzel sevgiler için geçerliymiş gibi geliyor.
    günümüzde binde bir ihtimalle -eğer zorlama yoksa- oluyor bu hadise...


    bu arada iyi ki ilk sevgilimle evli değilim...
  5. oha, var mı ya öyle bir şey :o
  6. iki taraf için de geçerliyse çok şanslı insandır. hayatımıza birileri girdikçe biz güçlendik, akıllandık, iyileştik sanarken; sevmeyi unutuyoruz, kötüleşiyoruz, çirkinleşiyoruz.
  7. nedendir bilmem, kendimi bildim bileli, erkekler özelinde ve arasında müstehzi gülümsemelere ve hatta hakir, küçük görülmeye neden olur ilk sevgilisiyle evlenen erkek olmak.

    henüz onlu yaşlarımızın sonlarına yaklaşırken, uzun uzun altı doldurularak ''tam ilk çıktığı kızla evlenecek adamsın'' diye ortamda yüzüne karşı tam olarak aşağılanma olmasa da biraz kafa yapılan bir arkadaşı bile hatırlarım.

    insana dair genel geçer bir kural yok. bu durumda zaten takılınacak bir şey yok ama genel olarak takılmamak gerek böyle şeylere.
  8. konyalıdır.