ilkbahar

yüzümü bulutlara kaldırıp
dua eder gibi mırıldanıyorum
kuşlarla, otlarla yıkanıyorum
rüzgârla, ilkbaharla

güneş gözkapaklarımı ısıtıyor
ah! güvenilmez ilkbahar güneşi
rüyada mıyım, gerçek mi bu
hem var gibiyim, hem yok gibi

bir güney kentinde, bir kıyı kahvesinde
başakların sonsuz salınışı
burada, kendimle başbaşa
ömrümü böylece tamamlayabilirim

bir kuşu dilinden hiç öpmedim
belki bir gün öpebilirim
belki bir gün rüzgâr olurum ben de
eserim başakların üzerinden
kalbim bir yaz gününe karışsın isterim
bir kuş cıvıltısında doğmak için yeniden