aynı algı fakirliğini ilk basım kitap için de yaşıyorum. sıraya girmişsin, önündekileri sabırla beklemişsin, herkes sırayla selfisini de çekmiş, içinden sıra sana geldiğinde afallamamak için kimlik bilgilerini tekrar ediyorsun...

-isim?
-bıdı bıdı

şansın varsa ufak bir gülümseme, belki birkaç cümle daha, hızla bir şablona yerleştirilen ismin, bir satır, imza...noterde de aynı keyfi alabilirsin biraz zorlarsan.

çok da haksızlık etmeyeyim, sen o sıralarda ömrünü tüketmeden, gerçekten senin için imzalanmış olanları ayırmak gerek. yıllar önce bir yazarın "değerli arkadaşıma, sormaktan hiç bıkma" yazarak imzaladığı ve ben beklemezken elime tutuşturduğu o kitabı unutamam.