1. mecburen yaşar. tesadüfen doğduk, mecburen yaşıyoruz.
    cakal
  2. insanın yaşaması bir tezatın sürdürülmesidir. insanın var olmasının mantıksal olarak bir gerekliliği yoktur. ahlak etik değerlerin de pek bir mantığı yoktur. o zaman mantıksız bir hayatta mantıklı yaşamak saçma olacağı için mantık dışı şeyler için yaşamak mantıklı olacaktır. onun için şeref, haysiyet, onur vs işte bunlar dünyada uğruna yaşanacak en mantıklı şeylerdir diyebiliriz. o yüzden dünya fakir ama gururlu insanlarla dolu.

    ilgi: (bkz: insan ne ile yaşar - lev nikolayeviç tolstoy)
    abi
  3. tesadüfi bir şekilde geldiği dünyada insanoğlunun kendisine sorduğu sorulardan bir tanesi.

    kimisi hatırlamak, hatırlanmak için yaşar,

    kimisi öğrenmek, keşfetmek için yaşar,

    kimisi farkedilmek için yaşar,

    kimisi aşk için yaşar,

    kimisi haysiyeti, onuru için yaşar,

    kimisi hayatın anlamını çözmek için yaşar,

    kimisi kendini feda etmek için yaşar,
    .
    .
    .
    diye devam eder.

    son tahlilde ölümlü ve sıradan varlıklarız. kendimize çok anlam yüklememek lazım. bütün canlılar gibi biz de atomlara ayrılacağız. bu atomlar gökyüzüne ulaşacak, oradan yıldızlara. sonra aşağıdaki canlılara: "boşuna savaşıyorsunuz, bu dünya hepinize yeter lan. buradan çok küçük görünüyorsunuz biliyor musunuz?" diye sesleneceğiz. ama duyamayacaklar, savaşa devam edecekler. yine ölen, masum insanlar olacak.

    ***

    yunus'un dediği gibi dünya bir pencere her gelen baktı geçti.

    ölen milyarlarca insan gibi.
  4. cevabı, "alıştığı için yaşar." olması gereken soru.

    "ben ne için yaşıyorum?" diye soracak yaşa geldiğimde çoktan hayata alışmış olduğum için yaşıyorum ve köklü bir değişiklikle ölüm gibi sonrası kestirilemeyen, hesaplanamayan bir işe kalkışacak cesaretim olmadığı için.
  5. (bkz: robotların sıfırıncı kanunu)

    insan, insanoğlu için yaşar. dünün insanları bana genetik mirasını, ateşi, metal işçiliğini, arabayı, uçağı, uzay mekiklerini, tiyatroyu, aya sofya'yı, modern sanatı, evrim kuramını, izafiyeti, klasik müziği vb. bıraktığı için ben bugün durduğum yerdeyim. yarının insanları, benim bıraktıklarımla hasta olmayacak, çok uzun yaşayacak, yerçekimsiz ortamda kendini ifade edecek, adı daha konulmamış gezegenlere gidecek, antimadde reaktörlerini inşa edecek ve karadeliklerde gözlem yapacak.

    geriye bir şey bırakmadıysanız, karbonifer döneminde yaşayan ağaçlardan farkınız yok demektir. ileride kullanılmayacak petrol yataklarına olacak katkınız hariç tabi. o yüzden, küçük de olsa bir taş koyun insanoğlunun bilgi ve kültür mirasına.

    son olarak: (bkz: son soru - isaac asimov)