-
insan neden kışı sever ? neden kışı seviyorsun ? mal mısın kar kıyamet ne yapıcaksın ki ?
bu sorular gerçekten cevap verirken bile huzuru hissettiğim sorulardı. bugün gelen yağmurla tekrardan cevaplamak zorunda kaldım. madem öyle başlığını da gireyim dedim.
öncelikle aslında yazı sevmediğim için değil , kışı çok sevdiğim için böyle diyebiliyorum. yoksa kim sevmez biraz dinlenmeyi biraz tatili yüzmeyi eğlenmeyi ?
kışa giriş aylarında , eylülde , ekimde yaşadığım o huzuru hiçbir zaman hissetmiyorum çünkü. ne çok soğuk ne çok sıcak ancak birazcık serin havanın yüzüme yüzüme yüzüme çarpmasınj seviyorum. uzun süren bir sıcak bunaltının ardından giyilen hırkaların rahatlığını seviyorum. uzunca bir moladan sonra yavaş yavaş başlayan yoğunluğu seviyorum.
o aylar bitiyor. yavaş yavaş kışa doğru adımımızı atıyoruz. şiddetli yağmurlar ve kar fırtınaları başlıyor. orada da üşüme hissini seviyorum. yağmurun sesini , o ses eşliğinde kitap okumayı , yapmam gereken ne varsa onu yapmayı seviyorum. hiçbir zaman evimizde bir klima ya da merkezi ısıtma olmadı. ayaklarımın altı öyle şeylerle ısınmadı. bizde en rahatından kömür sobası vardı hep. yakardık. geçerdik arkasına uzuuun uzun otururduk. onun arkasına geçip de uyumadan durabilene helal olsun :)
bu yüzden kışı seviyorum. bu yüzden kışı daha çok seviyorum.
kış candır. kışı sevin. -
kartpostalda mı yaşıyoruz da kışı sevelim. soğuk. neyini sevecem kışın. millet aç perişan, suriyeliler naylon çadırda, reyiz kömür dağıtıp referandum point topluyor. niye sevim la ben kışı -
sevgiden bence
soguk hep kar kapli her yer.bir yerden eve ulasmaya calisiyoruz sonra hayallerle beraber sicacik o huzur sicaklik kapliyor ilik ilik her yani.en guzeli de cibildak ayaklari petege dogru uzatmak cok yaninca cekmek o his sonra ayaklarimiz petekteyken de gokyuzune bakmak lapa lapa kar izlemek ve tir tir sogukta disarda olmadigimiza şükretmek ^^ -
kış temalı kitap görünce bile mutlu olan ben kışı nasıl sevmem ki? baharın gelmesiyle kaybettiğim mutluluğum, samimiyetimdir kış. buz gibi soğuktan sokaklardan sonra evin kapısını açınca yüzüne vuran sıcaklığı seviyorum, doya doya sarılmasını, portakal kokusunu, kötü manzaraları yok eden karı, rahatlatan yağmuru, soğuğa aldırmadan yanıma gelen gerçek dostlarımı seviyorum. yaz gibi sırnaşık, boğucu ve sahte değil de daha gerçek, daha samimi ve daha ciddidir kış mevsimi. belki de herkes biraz daha insan olduğu için seviyorumdur. soğukların bel büktüğü dönemler de "allah yokluk çekenlere yardım etsin" temennileri ayyuka çıkar" temmennide bulunanlarla birlikte yardim eden kahramanlar da çıkar ortaya. aralık doğumlu biri olarak dört gözle bekliyorum kendisini. çok bekletmesin lütfen.
güzel günler kışla gelir... -
resmen depresyon ayları, kim seviyor sahi? kendimi boz ayısı gibi hissediyorum kış gelince. hiçbir şey yapmayıp öylece uyumak isteği var hep bende.