1. ihtiyaç duymak dediğimiz şey şartlanmadır.düzen bize şöyle yaşayacaksın diyor öyle yaşamak istediğimizi sanıyoruz.kendi kendimize mutsuzluk çıkarıyoruz. öyle derinliği yok yaşamın.her şeyden biraz olacak hepsi o.amaçların peşinde araç olmuş maymuna dönmüşüz.istediklerini satın alabilecek kadar sürekli para ama buna sahip oldukça bu sefer zaman olmuyor.
    fiziksel veya ruhsal bir sağlık sorunu yoksa insan şikayet etmeyecek, o kadar. fazla duygusallık çocukluktan çıkamama sendromudur.bu duygusallıktan çıktığınız an özgür ve keyifli olursunuz.düşünceleri üretime geçirebilecek kadar da motivasyon yeter.hayat ne öyle dram ne de öyle şölen.nasıl baktığına göre değişir.bakış açımız tamamen şartlanmamızla ilgili bu bilinçli bir şey değil.duygularımızın esiri olmuşuz.korku ve heyecanlarımızın.temel duygu korku bize bir şeyler yaptıran da yaptırmayan da bu bundan bağımsız olunca gerçekten neye ihtiyacımız olup olmadığımızı daha iyi görmeye başlarız.