nietszche'ye göre iyileşmenin şartı. kötüyü hatırlamaya meyilli bir canlı olduğumuzdan, hangi şekilde unutmuş olmanın bir önemi yoktur. unutmak için amaç gerekir. amaçsız unutuş, midede kelebeklerin uçuşmasına sebep olur.

dünyevi bir amaç, insanın varoluş nedenidir. uhrevi bir amaç için dünya'dan vazgeçmek hasta eder. bu hastalık ise sonsuzluğun nasıl yaşanacağı, doyumsuzluğa ulaşınca sonsuza kadar nasıl gideceği düşüncesidir. o zaman daha farklı bir algılayış olacaksa şimdi neden yaşıyoruz?

"sonsuzlukta" unutamamanın sıkıntısı, insanı sıcak tarafa meyil ettirecektir.