insanlar

arzular umman misali
bir buğday tanesi ömrümüz,
kimimiz değirmende öğütülür
kimimiz toprakta çürürüz.
boynumuzu büken, yaşamanın vebali.

rüzgarda savrulan bir yaprak
uzayan yıllar,
yağmur bekleyen toprak kalbimiz,
bazen kırık bir dal,
bazen hasrete varan bir yol
olur nasibimiz.
yaşamayı isteriz
ölüm kadar.

yağma yağmur, yağma ne olur
gözyaşımız var bizim.
kırık da olsa bir kalbin,
bir kör nasibin, sahibiyiz.
yağma yağmur,
ne olur. dur.