-
aslında sadece bu konu hakkındaki düşüncelerinizi merak ettiğimden açtığım konu başlığıdır. misal benim bu konudaki yaklaşımım tamamen farklıdır;
kişi hakkındaki duygu ve düşüncelerim değişmez,etkilenir.etki, akabinde değişim getirdiği söylense de pek öyle olmaz.şöyle ki;
tanıdığım (veya tanıdığımı sandığım) haliyle,artık tanıyamadığımı düşündüğüm zamanda,kişinin (yeni) düşünceleri (eski) düşüncelerine eklenir.değişir demiyorum,eklenir.
kişi,aynı kişidir. düşünceler,aynı düşüncelerdir.duygular,aynı duygulardır.
fark;(yeni) düşüncelerin/duyguların (eski) düşüncelere/duygulara göre daha ağır basması..
birine "içinde halen iyilik olduğuna inanıyorum"denilmesinin sebebi de bana göre budur -
35-40 yaşından sonra değişen kişiden hayır gelmez -
insanlar iyi yönde değil kötü yönde değişiyor. daha umursamaz, sorumsuz, kıymet bilmez varlıklar oluyorlar. herkes kendi için yaşıyor başka kimseyi önemsemiyor. tabii ki karşındakini kendi hayatının önüne geçirmek değil kastettiğim sadece karşındaki insanı da belli bir ölçüde önemsemek.
bazen şaşıyorum hiç umulmadık insanlar ummadığım hareketler sergiliyor. herkes bir üstünlük havasında, laf sokma telaşında.. hayatı birbirimize zorlaştırmaktan başka bir işe yaramayan saçmalıklar.
keşke herkes kendine dönse baksa neydim ne oldum dese. -
insan değişmez aynı kalır, sadece kendini başka şeylerde yaşamaya başlar. o da bize farklılık gibi gelir. oysa yedisinde de yetmişinde de aynıdır. bence böylesi makbuldür -
fiziki yönünü ele alarak şunu söyleyeyim
uzun süredir ailemin yüzünü görmüyorum malum şehir dışında öğrencilik zor oluyor bugün öylesine bi skype yapalım dedik bizimkilerle babamın bıyıkları saçları daha bi beyazlamış saçları daha bi dökülmüş her zamankinden daha bi duygusal.
benim de gözlerim doldu tabi.
alışmak istemiyorum... -
insan değişmez, sadece size gerçek yüzünü göstermemiştir ya da siz görememişsinizdir. ben 26 yaşına geldim bunu söyleyebilirim. -
insanların değişmediklerini düşündüğüm bir zamanlar vardı ama değişimin bu hayatta kaçınılmaz olması bir gerçek, ne yazık ki. aslında değişim güzeldir iyi ya da kötü bizi hep bir tık ileri götürdüğünü düşünüyorum bir kaç yıldır.
değişimi kendinde olan değişim ve insanlara karşı olan tutumun değişimi olarak ikiye ayırabiliriz. benim canımı sıkansa bu değişimin karşı tarafa olan tutumunu değiştirdiğinde ki durumla birlikte kaybettiğimiz samimiyettir. değişebilirsin, değişebilirim; karşı tarafa en iyi anında en kötü anında ne kadar destek vereceğimizi de kendimizle birlikte değiştiriyorsak burda bir sıkıntı var. eğer kendinden ödün vereceğin insanları değiştirmek yerine komple tutumlarını değiştiriyorsan bu samimiyetini kaybettirir. bunu yapmadıktan sonra kendi gelişimini sağladığın her süreçte yanlızlaşmanı sağlayacak insanlar birer birer gitmez hayatından.
kısacası insanlar değişir iyi ya da kötü önemli olan değişim hayatımız da kaçınılmazsa senin samimiyetini değiştirmemen. -
değişir değiştirir gayet normaldir değişmeyen tek şey değişimin kendisidir ama eğer karşıdakini kendine göre değiştirip kendi aynı kalmakta diretirse sıkıntı başlar -
değişmeyen tek şey değişimdir. -
insan gelişiminin her anında değişim kaçınılmaz. gerek fiziki, gerek kafa yapısı ve düşünceler, gerekse sonucu olarak ruhsal; kişiliğe dair. sürekli olarak hayatın içinde körüklü bir ateşe maruz kalırken zaten, değişimin olmaması tuhaf olurdu değil mi?
su, toprak, hava gibi temel elementler misali insanların değişmezleri vardır elbet. yedisinde neyse yetmişinde de o'dur lafıdı, ağızlardan boşa çıkmamış hali hazırda. yaşadığım sürece bu sözü bir çok kez söylemişimdir; söyleten olmuştur.
kavisi biz hayatımızda ne yöne vermek istiyoruz; eksiğimiz nedir, bizi biz yapan etmenler nelerdir ki geliştirelim... bunları bilmek mühim.
son bir kaç ayda bile çok fazla erozyona uğradım düşünsel olarak ve bu sırada çok düşünmeme fırsat doğdu. bakış açılarımı oradan oraya yatırdım, evirdim çevirdim. değişim bu süreçte kaçınılmaz olan işte.... memnun muyum; evet. zamanı ve insanları hayatım adına doğru yere koymayı öğrendim ve devamı içindeyim.