- i -
ne tuhaftır şu insanlar
kimi zincirler içinde hür
kimi esir olmaktan bahtiyar
kimi de benim gibi bin bir şeyi düşünür
ne tuhaftır şu insanlar
kimini yel alır, su götürür
kiminin çilesi sürer mezara kadar
kimi de gününü gün etmeyi düşünür

- ii -
insan insanın kadrini bilmezmiş meğer
anlaşılamadı gitti mısralarım
çünkü; insanlar benim halime güler
bense onlar için ağlarım

insan insanın kadrini bilmezmiş meğer
birimiz gülsek, ağlıyor onumuz
bizden kara değil mi geceler
bari karınlık olmasaydı sonumuz

- iii -
nice insanlar gördüm ki ben
dudaklarında en ateşli türküler
barış içinde yaşamayı bilmeden
bir savaş meydanında öldüler

nice insanlar gördüm ki ben
dudaklarında en bayağı şarkılar
ve gözlerinde ihtiras ışığı eksilmeden
birer ilah gibi yaşadılar

- iv -
yarabbi, adaletin bu mu
kuş uçar, yılan sürünür
düşünmek istemem fani olduğumu
verdiğin nimetlere şükür

yarabbi, adaletin bu mu
yaşayan yaşar, ölen toprağa gömülür
ve hayat sadece bir arzu mu
bizi korkutan ölüm müdür?

- v -
söyleyin ey çizgiden hayaletler
artık ihtiyar olduğumuz gerçek mi?
kaybolan o gamsız saatler
hiç geri gelmeyecek mi?

söyleyin ey çizgiden hayaletler
in misiniz, cin misiniz
ya siz, ey eşsiz faziletler
fazilet olduğunuza emin misiniz?