benim için yeri ayrıdır. bu şarkıyı dinlerken arkamdan bir araba çarpmıştı ve motordan metrelerce savrularak kaldırıma sürünmüştüm. hani ölmek üzereyken hayat gözlerinin önünden bir şerit gibi geçerler derler ya. gerçekmiş. fon müziğinde de bu vardı işte. tabi ben savrulunca kulaklıklarım da fırladı, müzik yerini kaosun sesine bıraktı. gözlerimi açtığımda müziğin tınısı kulağımdaydı ve babam "ölmek için elinden geleni yapıyorsun, kendine çeki düzen ver" gibi bir şeyler mırıldanmıştı. babamın seni seviyorum deme şekliydi bu sanırım. korkuyorum bir daha dinlemeye ama siz dinleyin, iyiydi en son hatırladığım kadarıyla.