1. hahaha. onurlu eylemmiş.

    sen tut, bu beceriksizleri türkiye cumhuriyeti tarihinin en kanlı terör saldırısından sonra tek başına iktidara getir, sonra "niye üstüfa etmiyirler?".

    ulan biz seçmedik mi bu adamları bu beceriksizliklerinden sonra? niye gitsinler?

    tabi siz gerzek arkadaşlar suruç'da bomba patladığı zaman içten içe "oh olsun" diyordunuz, sanki bu cihatçı pislikler sizi vurmayacak sanıyordunuz. tabi ankara garında bomba patlayıp 100'den fazla insan öldüğünde "ne işi varmış mitingde, zaten hedehödö destekçisiymiş" diyordunuz. televizyon ekranlarında sırıtan bakan bey gibi sırıtıyordu çoğunuz.

    sanıyordunuz ki sadece turistler ölecek, bize dokunmayacaklar. olm terör bu terör. kim yaparsa yapsın, faili kim olursa olsun terör.

    teröre göz yumanları, terör örgütü yöneticilerini üniversite hastanesinde tedavi edenleri, engellemeyenleri, ilçe merkezlerine patlayıcı gömülmesine göz yumanları tekrar seçen biz değil miyiz?

    siz halk olmaktan istifa ediyor musunuz?

    alın size istikrar, götünüze sokun şimdi.

    edit: bu entry yukarıdaki entrylerin hiçbirine yanıt değildir. yanıt vermek istediğim, toplumdaki istifa umududur. siz bu adamları beceriksizliklerinden sonra da ödüllendirdikçe, bunlar o koltuklara daha sıkı yapışacaklar. yoksa oy vermeyip istifa isteyenler haklı, ama ülkece durumumuz bu değil maalesef...
  2. üst üste alınan başarısızlık üzerine onurlu,tazminatsız şekilde işi bırakmak.

    (bkz: kemal kılıçdaroğlu)
  3. yıllar sonra çalıştığınız yerden istifa etmek düşüncesi çok yorucu. boşa koysam dolmaz doluya koysam almaz, tam da öyle. kıdeminizden vazgeçiyor olmanız da cabasıdır zaten. şayet insaflı bir patron mu desem, yılların emeğini heba etmez kişi mi desem.. öyle birine denk gelirseniz tabi vazgeçtiğiniz haklarınızı size sunacaktır ama öyle bir ihtimalin de olmayışı ayrı bir kaos bünyeye.

    her şeye rağmen üzerinde çok düşünülen ve artık demir almak günü gelmişse ... düşüncesiyle birlikte aklınızı kemirir durur.
  4. az önce mesai arkadaşımın ısrarı üzerine iki hafta ertelediğim eylem. dediğine göre on beşinci günün şafağında (proje müdürünün işten ayrıldığı gün) herşey değişecekmiş.
  5. 6 yıllık meslek hayatımda 4 kez yaptığım eylem. ilkinde yaşadığım diyaloğu herhalde başka bir insanoğlu daha duymamıştır. şöyle ki:

    üniversiteden mezun olduğum hafta meslektaşlarımın yoğunlukla çalıştıkları, ancak mesleki gelişimi bitirip sadece tek bir (*:allahu ekber, noluyo lan) konuda uzmanlaşmayı sağlayıp 10 yıl sonra bu işi sevmiyorum desem yapacak başka iş bulamamayı garantileyecek bir işte, yeni mezun hevesiyle çalışmaya başladım. (*:youreads tarihinin en uzun cümlesi bu olabilir)

    iş kolundan dolayı aklımda filizlenen istifa düşüncesi patronun sonradan görme uyanık bi tip olduğunun ayyuka çıkmasıyla iyice kuvvetlendi. istifa günü gelip çattı. öğleye doğru raporumu hazırladım, gönderdim. ve patronun odasına daldım.

    - x bey raporları gönderdim.
    + gayet güzel, yarınki iş programınızı yaptınız mı?
    - yapmadım çünkü bugün istifa ediyorum.
    + nasıl yani? bunu kabul edemem. olmaz. olamaz.
    - yerime başka birini yetiştirip bırakmamı istiyorsanız bir süre daha kalabilirim, ama kararım kesin.
    + inanmıyorum yahu, inanmıyorum. 1 ay önce düğünümde karşılıklı göbek atmıştık, nasıl gidersin ?
    - (10 saniye soluk tutulur, kızarılır, kızarılır ve en sonunda dayanılamaz) hımfts, hımftss, puhahaa..pardon x bey..ama şey yani düğününüzde ne yapmam lazımdı?
    + tamam daha fazla uzatmayalım, yarın muhasebeciye uğrayın çıkış işlemlerini yapsın.

    sonrası, sonrası bahar bahçe.
    uzuun uzun yürüyorum sokaklarda. oturuyorum bi kıraathaneye, demli çayımı içerken gözümün önüne bi sahne geliyor, dalıp gidiyorum. sahnede patron fidayda oynuyor. patronun göbeği ayrı kendi ayrı hopluyor, ve ben gülüyorum.
  6. ne münasebet, siz kovmuyorsunuz ben istifa ediyorum ! (vakti geldi mi yapıştırın, çok zevkli)
  7. önce bi işe başlamayı gerektiren eylem.
  8. ilerde sık sık başıma geleceğini düşündüğüm durum. çare kendi işin ..
    wtf
  9. sen beni kovamazsın ben istifa ediyorum repliğindeki eylemdir.
  10. çalıştığınız kurum sizi haketmiyorsa müthiş bir rahatlıkla gerçekleştirilen eylem.
    sırıta sırıta istifa ettim, evet ilk.