ikinci dünya savaşından sonra italya'da ortaya çıkan sinema akımı. her şeye toz pembe bakan film endüstrisine tepki olarak doğmuştur. sıradan insanların sıradan dertleri ön plandadır. düşük bütçelidir; özellikle italya'da görünen ilk örneklerinde oyuncuların hemen hiçbiri profesyonel oyuncu değildir. en bilindik örneği bisiklet hırsızlarıdır.

dönüp sevdiğim filmleri düşünüyorum ve genelde en çok sevdiğim filmlerin önemli bir kısmının hep bu akımdan etkilenmiş filmler olduğunu fark ediyorum. öyle "zaman geçsin" diye izleyemezsiniz bu filmleri; daha ilk filmde üstünüzden kamyon geçmiş gibi olur.

türkiyeden bazı örnekler;

-düttürü dünya
-umut
-muhsin bey
-yol
-tabutta rövaşata
-duvar
-sürü
-yazı tura
-züğürt ağa
-gurbet kuşları
-canım kardeşim
-dar alanda kısa paslaşmalar
-otobüs
-gemide
-susuz yaz