i
geçen gün aklıma geldi
kadınlar da güzeldir dedim,
seneler var ki ben onları
ne yalan söyleyim düşünmezdim.

semaver nasıl kaynar fıkır fıkır
öylesine kaynar kadınların içi,
çiçeklenmiş narin ağaçlardır
isıtırlar insanı güneş gibi.

öyleleri var ki hey allahım hey!
geç karşıdan bak,
ak topuk beyaz gerdan,
tüy döşekler kadar yumuşak.

hiç hovarda meşrep değilim
kim ne derse desin,
ben öldükten sonra da bu mısralar
kadınlara yadigar olsun

ii

şu kadınlar ne biçim mahluk
sardıkça sarıyor beni,
zilzurna sarhoş ediyor,
üst üste içilen kadehler gibi.

bir karısı var komşumuzun
akşamları çiçek suluyor,
ellerinden su döküldükçe
kırmızı çiçekler daha kırmızı
maviler daha mavi oluyor.

bir komşumuzun da kızı var
gece gündüz türkü söylüyor,
ya doktor ya mühendis diyor da
başka bir şey demiyor.

geçen gece rasgeldim birine
uzun uzun içini döktü,
sevdalısı bırakmış peşini
dünya zından olmuş gözüne

yuvarlana yuvarlana bulutlar
akıp gidiyordu başımızın üstünden,
kırlangıçlar gibi ışıklar bizi
okşayıp okşayıp kaçıyordu,
öylesine sakindi ki gece
sesi öylesine sıcaktı ki
götürüp eğlendirmek geçti içimden.

iii

sade bunlar mı cahit külebi!
doğup büyüdüğün niksarda
kadınlar görmedin mi?
kablolur gider sanırdın
tarla çapalarken güneş altında;
karanlık odalarda tütün dizerken
yanıp sönerdi ıslak ıslak
yeşil tütün renginde gözleri.

sade bunlar mı cahit külebi!
kayseride, adanada, izmirde
kadınlar görmedin mi?
bir yırtık mendile benzerdiler,
öyle kadınlar ki ekmek uğruna
daha önce kızlıklarından
renklerini verdiler.

sade bunlar mı cahit külebi!
sivasın yıldızeli taraflarında
ya o gördüğün genç kadın
-öyle sabırlı öyle sessiz..-
yüzüne ağlıyarak bakardın.

otuzuna bile basmadan, dostlar!
ölüp gidersem
peşimden ağlamayın!
yalnız kadınlar için,
yalnız onlar için ağlayın!

cahit külebi