-
sonucta yapilan eylemin karakteri ele verdigi durumdur. genel olarak kalp duygusal kisilerin, akil da mantigi agir basan kisilerin tercihi olur.
bir de şöyle bir durum da var. bi magazaya gittigimizde neyimiz eksikse onu seciyoruz. belki de cok duygusal kisiler hayatlarindaki bazi eksiklikleri gidermek icin akildan yana hareket edebilir, ya da hep mantikli seyler yapmis, hayat boyu istedigi degil de olmasi gereken yonunde kararlar almis biri bir kez olsun kalbini secebilir!? -
en çok başıma gelen şeydir.
aklımı seçiyorum ama aklımı da kalbimle seviyorum... -
sanırım ters orantı kurmak lazım bu durumda. çünkü duygular ile hareket eden biri mutlu olmak ister fakat ne zaman mantığı ile çelişmesine rağmen duygularını seçtiyse hep üzülmüştür(herkes için geçerli olmasa da tecrübeyle sabit bir çok kişiden böyle gördük). ayrıca mantığıyla hareket eden biri genelde en az riski yada üzülmemeyi seçtiği için bir nebze daha mutludur. ama siz yine de, eğer sorunları gözünüzde büyütmüyorsanız, kalbinizin sesini dinleyiverin en fazla hala ulaşamamış olursunuz isteklerinize. -
aslında her şeyin beyinde başlayıp beyinde bittiğinin farkında olmamak. kalp dediğin de akıl dediğin de beynin mahareti.
kalp dediğin sesin peşinden bugün, akıl dediğin şeyin peşinden gidersen yarın mutlu olursun. -
hiç yaşamadığım ikilem. direkt olarak kalbimle seçiyorum, şöyle bi düşündüm hiç aklımla hareket ettiğim bi seçim yapmamışım. keşke yapsam. belki de öyle mutlu olunuyordur kim bilir?