kulaklıklarımı takıp, göl boyunda yürürken o insan ben oluyorum. iç dünyama öylesine dalmış oluyorum ki, güldüğümü fark etmiyorum da. bir an için uyanıp yüzümdeki anlamsız sırıtışın farkına varınca istemsizce sağı solu bir kontrol ediyorum tabi, kimlere malzeme olduk diye. o değil, müziğin ritmine kapılıp kendimi dans ederken yakalamışlığım var.