tanrıyı, peygamberi, din ve devlet büyüğünü övmek amacıyla yazılmış uzun şiirler. beyitler halinde yazılır. beyit sayısı bazen 33 bazense 31'dir. aa/ba/ca şeklinde kafiyelenir. aruz ölçüsüyle yazılır. en güzel beyitine beytü'l kasid denir. şairin mahlasının geçtiği son beyite ise taç beyit adı verilir.

teşbib: dolaylı giriş bölümü. konuyla ilgisiz veya uzaktan ilgili tasvirler yapılır. 15-20 beyitten oluşur. afaki konular anlatılır. eğer aşıkane duygular anlatılırsa adı nesib olur.

girizgah: şair bu beyitte asıl konuya geçeceğini bildirir. genellikle tek beyittir.

methiye: bu bölümde nihayet asıl konuya geçilir, övülecek olan kimse övülür.

fahriye: şairin kendini ve sanatını övdüğü bölüm.

dua: kaside sunulan kişiye iyi dileklerin dilendiği bölüm.

kaside meşakkatli iştir.
(bkz: bir kaside uğruna ya rab ne güneşler batıyor)