çocukluğumda bizim bakkalda vardı bu. evimiz doğalgaz sobasıyla ısınırken o katalitik sobayı görünce pek bir sevmiştim. kış aylarında ahmet amca'nın yanına hususi iner katalitik sobanın önüne ilişirdim. tellerinden içeri elimi falan sokmaya çalışırdım tabii ahmet amca elin yanar kızım diye uyarır izin vermezdi. bir süre sonra da mayışır uyuyakalırdım oracıkta. sonra ne ahmet amca kaldı ne de o bakkal dükkanı. benim için medeniyet oydu oysa. diktiler koskoca binaları. site oldu. katalitik bitti kalorifer geldi. bu çocukluğumu anımsatan şeyleri görünce bir tuhaf oluyorum. bazen burnumda tütüyor o günler.