metin & kemal kahraman'ın 1995 tarihli "deniz koydum adını" albümünden. torbasında umut taşıyan eskicilere...

"kaybolmuş bir kentin eskicisiydi
makineleşmeye karşı duyguları topluyordu
kaybolmuş bu kentin sokaklarında
torbasında umut torbasında insana dair ne varsa

yalnız değilsin eskici
bir sabah güneş doğar

sevgiden tuğlalarla
yeniden kurarız bu kenti

bu kent yorgun düşmüş bunca acıya
yeni bir güne başlıyor umarsızca
bir tek eskici düşmüş yollara
torbasında umut torbasında insana dair ne varsa

yalnız değilsin eskici
bir sabah güneş doğar
sevgiden tuğlalarla
yeniden kurarız bu kenti"

bu güzel anımsatma için @nietzsche kubrick beethoven'e teşekkürler.