kazancı yokuşu - ferhan şensoy

je m'en fiche bilader'den, haneler'den, kabareci yeteneklerini sevgi ile izlediğim ferhan şensoy'un taze, sıcak, halkçı bir mizahı var. yazgıdaşları imişcesine yansıttığı kazancı yokuşu'nun insancıklarını da bu külfetsiz anlatısı içinde bizlere sevdiriyor. bu insancıklar nasıl ezildiklerinin tortusunu günlük yaşam sevinci içinde unutuyorlarsa, yazar da sanki onlardan biriymiş gibi toplumsal ukalalıklardan, yazarca bilgiçliklere yeltenmeden anlatısının tadını çıkara çıkara onlara ayna tutuyor. sade onları konuşturduğu diyalgolarr değil, benzetileri ve yorumları bile argo. öylesine onlardan. yazımı bile onlarınki gibi yanlış kullanıyor. bence üslübunu sevimli yapan da bu...
ben ferhan şensoy'un kazancı yokuşu'nu okurken zaman zaman celine'i ya da san antonio'yu okurken aldığım tada benzer haz duydum. zaman zaman da adnan veli'nin mapushane çeşmesi'ndeki unutulmaz başarısını ansıdım.
haldun taner