“psikanalizde yeni yollar”’da, değişen kuramsal altyapını psikanalitik terapinin ilgi,yöntem ve amacını değiştireceğini söyleyerek klasik psikanaliz pratiğinden de bir kopuşu ifade eden horney, bu kitapta kendi kendine analiz sorunsalına, horneyan kuramın, freduyen kuramdan ayrıldığı noktaları ve vurguladığı farklılıkları temel alan teorik bir yapı oluşturmayı hedefliyor. horney’i kendi kendine psikanaliz’in mümkün olduğunu düşündüren bu farklılıklara, horneyan psikoterapinin ego’yu sadece itaat eden bir güç görmek yerine, onun güncel kişiliğin ve davranışların üzerinde daha yapıcı bir ilişkisi olduğunu düşünmesi(psikanalizde yeni yollar, ego kavramı), horneyan psikolojinin güncel kişiliği ve bu kişilik yapısından kaynaklan savunmaları temel alması, ego’nun güçlendirilmesini bir terapi hedefi olarak görmesi örnek gösterilebilir.

horney, kendi kendine analiz’ kitabında, kendi kendine analizi sihirli bir değnek olarak sunmak, kişiliği basite indirgeyen bir kendine yardım kitabı yazmak, herkesin evde rahatça uygulayacağı bir kullanım kılavuzu yazdığını iddia etmek gibi bir hataya düşmez. okuyucuya da bu kitabı okurken, her şeye çare olan bir teknik ya da bir tür kullanma kılavuzu olduğunu düşünmemesi, kitaptan bu tür beklentilere girmeyip, kendi kendine analiz’in tartışıldığı bu kuramsal metnin yapısına odaklanması tavsiye edilir.

horney, bu kitaptaki amacı; kendi kendine analiz mümkünlüğü kuramsal çerçevede göstermek, kendi kendine analizin ne olduğunu, potansiyelini, faydalarını gerçekçi bir şekilde tartışmak, bu konuda yapılacak daha sonraki çalışmalara rehberlik etmektir. teorik tartışmanın ardından, clare adlı vakanın “bağımlılık sorununu” horneyan bir terminoloji ile kendi kendine analizi paylaşmış, bu analiz sürecinde ve evrelerinde, horney, clare vakasının yaptığı olumlu ve olumsuz davranışları göstermiş, bu kendi kendini analiz çalışmasının her aşamasında okuyucuya pratik olarak fayda sağlayacak, kendi deneyim, not ve gözlemlerini paylaşmış ve bütün olarak bu vaka sunumu ile kendi kendine psikanalizin, pratikteki karşılığını gerçekçi bir şekilde sunmuştur.

horney, daha sonraki bölümlerde ise, kendi kendine analizde karşılaşılabilecek, direnmeleri ve engelleri açıklamış, bu direnç ile başa çıkma konusunda tavsiyeler vermiş, kendi kendine analizin sınırlılıklarını ve potansiyelini gerçekçi bir bakış ile betimlemiştir.

özet olarak, horney, tüm sınırlarına ve zorluğuna karşın, kendi kendine analiz’i, uygulanabilir görmekte, kişinin ilerlemesine, kendini tanımasına ve geliştirmesine yardımcı olan önemli bir araç olduğunu düşünmekte, bu kitabında da bu düşüncelerini güçlü bir teorik ve pratik altyapı ile doyurucu bir şekilde okura sunmaktadır.